Siegfried-linio: Malsamoj inter versioj

La '''Siegfried-linio''', nomata ankaŭ „Okcidenta remparo“ ([[germane]] ''Westwall''), estis plano respektive projekto de [[Nazia Germanio]] ŝirmi la germanan limon en longeco de proksimume 600 kilometroj, de la urbo [[Kleve]] en nordo ĝis [[Bazelo]] en sudo, kontraŭ armea atako de la [[Aliancanoj]] el okcidento. Kiel plej multe fortikigita sektoro oni konsideras teritorion de [[Treviro]] (germane ''Trier'') norde ĝis [[Karlsruhe]] sude, kiu longas 160 kilometrojn. Dum eksperimentaj laboroj estis provitaj du bazaj tipoj de remparaj objektoj – B-tipo, rezistanta al kanonado de 210-milimetraj kanonoj, kaj A-tipo kun pli alta rezistkapablo. Malgraŭ la plano konstrui kontinuan remparegon, fakte la Siegfried-linio konsistis precipe el granda kvanto de malgrandaj fortikaĵetoj, da kiuj estis ĉirkaŭ 15 600 (kelkaj fontoj notas indikon je proksimume 6 000 objektoj pli granda). Tial ĝi ricevis kromnomon „Lakta vojo“ aŭ ankaŭ „Fortikaĵpolvaro“. La konstruado de pezaj objektoj, certigata per grupoj de [[organizaĵo Todt]], tre lamis post la plano. Ekzemple seriaj liveroj de fortikaĵblendaj elementoj estis venontaj nur en la jaroj [[1941]] – [[1942]].