Emil Orlik: Malsamoj inter versioj

'''Emil Orlik''', ĝusta ĉeha skribmaniero ''Emil Orlík'', (naskiĝinta la [[21-an de julio]] [[1870]] en [[Prago]]; mortinta la [[28-an de septembro]] [[1932]] en [[Berlino]]) estis [[BohemioBohemujo|bohema]] [[pentrado|pentristo]], [[grafikisto]], [[fotografiisto]] kaj arto-[[metiisto]].

Orlik estis filo de la [[judismo|juda]] tajlormajstro Moritz Orlik (1832–1897)<ref>[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?apm=0&aid=ptb&datum=18971211&seite=18&zoom=2 Nekrologo en la gazeto ''Prager Tagblatt'' de la 11-an de decembro 1897]</ref> el Prago kaj de ties edzino Anna, denaska Stein<ref>[http://digi.nacr.cz/prihlasky2/indexen.php?session=9b770729ba5454ff298e6e80b0853c42&action=record&x=38&t=1&m=1 Polica informilo pri la familio]</ref>. Post la abituro en 1889 je [[Prago]] li studis ekde 1889 ĝis 1893 ĉe la privata pentrolernejo de Heinrich Knirr en Munkeno kaj ĉe la Akademio de Bildaj Artoj je Munkeno. En 1894 li revenis al Prago, kie li en 1897 finfine establiĝis per propra verkejo. Decida por lia plua artisma evoluo fariĝis vojaĝo al [[JapanioJapanujo]] de 1900 ĝis 1901. En 1904 li translokiĝis al [[Vieno]]. Ekde 1899 ĝis 1905 li estis membro de la [[Viena Secesio]] kaj publikigis en la Secesia revuo "Ver Sacrum". Voko al la Ŝtata Instruinstituto de la Berlina Artmetia Muzeo kiel profesoro kaj estro de la grafiko-klaso – li estis posteanto de Otto Eckmann – igis lin transloĝiĝi al [[Berlino]]. Inter liaj lernantoj troviĝas tre bone konataj nomoj Namen kiel [[George Grosz]], [[Hannah Höch]], Oskar Nerlinger, Josef Fenneker, sed ankaŭ malpli konataj kiel ekzemple Carl Schröder kaj la trankvila Gustav Berthold Schröter. Ekde 1906 Orlik destis membro de la [[Berlina Secesio]] kaj partoprenis ties ekspoziciojn.

Orlik verkis precipe kiel desegnisto kaj grafikisto (akvafortoj kaj lignogravuraĵoj). Liaj motivoj ampleksas portretojn de elstaraj samtempuloj, i.a. de [[Henrik Ibsen]], Bernhard Pankok, [[Gustav Mahler]], [[Hermann Bahr]], [[Max Klinger]], [[Rainer Maria Rilke]], kiun li konis ekde 1896 el Prago, kaj [[Jakob Wassermann]]. "La temaro de liaj verkoj radikas en la etburĝa kaj kampara medio de liaj respektivaj restadejoj ... Per tio ankaŭ la temocikloj en la verko de Orlik ... estas skizitaj: la popolarto, la kampara vivo, la monduma, la grandurbo kaj ĝiaj loĝantoj, la ekzota, la foraj landoj de Oriento kaj de [[Orientazio]]."<ref>Emil Orlik. Zeichnungen und Druckgraphik von 1889-1932, Munkeno 1972, p. 33</ref>

Post sia uunua vojaĝo al [[Japanio]]Japanujo en 1900/01 Orlik kreis verkojn inspiritajn de japana kolora [[lignogravurado]]. Oni nombras lin do al la artistoj de la [[japanismo]]. Orlik ankaŭ vojaĝis al [[Ĉinio]]Ĉinujo, [[RusioRusujo]] kaj [[EgiptioEgiptujo]].

Orlik kolektis artverkojn el orienta Azio kaj estis en 1909 pruntedonanto por la ekspozicio „Japan und Ostasien in der Kunst“ [JapanioJapanujo kaj orienta Azio en la arto].<ref>Cäcilie und Oscar Graf, Verzeichnis der Sammlungen und Aussteller, en ekspozicia katalogo: Japan und Ostasien in der Kunst, Oficiala katalogo de la ekspozicio, Munkeno 1909, p. 104</ref>

== LiteraturoBibliografio ==