Almogàver: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Petro la 3-a (Aragono)
e Roger de Flor
Linio 6:
Ili profesie sed eksterregule [[soldulo|soldulis]] por reĝo, nobeloj, eklezio aŭ urboj laŭ pago. Kiam la aragona batalo kontraŭ iberiaj [[maŭroj]] atingis la limojn planitajn, la trupo estis danĝera por la reĝo, kiu direktis ĝin al la mediteranea ekspansio. Kiam [[Petro la 3-a (Aragono)|Petro la 3-a de Aragono]] batalis [[Karlo de Anĵuo]] post [[Sicilia vespro|Siciliaj Vesproj]] ([[30-a de marto]] de [[1282]]) pri [[Napolo]] kaj [[Sicilio]], ''almogàver''-oj estis la plej efika parto el lia armeo. Ilia disciplino kaj feroco kaj kiom forte ili ĵetis lancoj multe kontraŭefikis la peza [[kavalerio]] de [[Anĵuo]].
 
Kiam [[paco de Caltabellota]] en [[1302]] finis la milito en suda Italio kun la venko de aragonida reĝo [[Federiko de Sicilio]], 1&nbspc;500 katalunaj kavaliroj, 4&nbspc;000 ''almogàver''-oj, 1&nbspc;000 maristoj kun iliaj familioj sekvis [[Roger Dede Flor]], sen[[froko|froka]] [[Templordeno|templano]] kiu servis la [[Bizanca imperio|bizancan imperiestron]] [[Androniko la 2-a de Bizancio|Androniko la 2-a]], kiel dungotrupo (Kataluna Kompanio de Oriento) kontraŭ [[turkoj]]. La aragonaj reĝoj aprobis forigi tiun ribelriskan trupon.
 
Jam dum la geedziĝo de Roger kaj nevino de la imperiestro, la ''almogáver''-oj mortigis konstantinopolaj [[ĝenovo|ĝenovanoj]] en kverelo.