Nikolaj Lozgaĉev: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
ioma formatigo
plua formatigo, meto de personaj nomoj al internaj ligiloj, kaj forpreno de la interna ligilo de la poemaro "kvarteto" (la ligilo gvidas al simpla difino de la muzika difino, kaj ne pri tio temas ĉi tie)
Linio 1:
'''Nikolai Lozgaĉev''' (naskiĝis en 1957, mortis la 4-an de aŭgusto 1998 post unusemajna komato, kaŭzita de river-akcidento) estis rusa esperantisto, poeto, tradukanto kaj kanzonisto. Nikolai Lozgaĉev aperis en la esperantista medio unue kiel gasto al [[OkSEJT]]-23 en [[1981]] por... ludi goon. Sed post la unua sperto de nekomunikiĝeblo en la drakona [[krokodili|kontraŭ-krokodila]] atmosfero li neofitiĝis kaj reaperis post du jaroj de intensa laboro kun tuta programo de kantoj de [[Vladimir Visockij]] de propra traduko en la [[''Unua kultura forumo]]'' (Sverdlovsk, aŭg.aŭgusto [[1983]]) (eldono, iuj kantoj tradukitaj komune kun [[Aĥill Averbuĥ]] en 1989 sub la titolo ''La birdo Gamajun''). Kaj en la sekva jaro li jam partoprenaspartoprenis en la [[Urala konferenco pri planlingvoj]] (Tjumena universitato, apr.aprilo [[1984]]) kun interesa temo pri esperanta slango kaj baldaŭ iĝasiĝis prezidanto de la ''Esperanto-rondo Kulturo'', kiu formiĝis ĉirkaŭ la samizdata kultura almanako [[Sezonoj]], lanĉita samjare. RedaktisNikolai Lozgaĉev redaktis ĝin ekde 1990.
 
Lia aktiva partopreno en Sezonoj kaj Belartaj konkursoj de la ''Esperanto-rondo Kulturo'' havigis al li reputacion de talenta esperanta poeto, literaturisto kaj tradukisto. Ĉi tie aperis liaj artikoloj pri la rusa poezio, tradukoj el Vysockij, [[Vladimir Majakovskij]], [[Vasilij Kamenskij]], [[Velimir Ĥlebnikov]], [[Igor Severjanin]], [[Konstantin Baljmont]], [[Valerij Brjusov]], [[Aleksandr Puŝkin]], [[Afanasij Fet]] k.akaj aliaj.
La originalaj poemoj de Lozgaĉev aperis en [[La tago del eterno]] (1987) kaj en la kolektiva volumo [[Kvarteto]] (1996) (kies eldonon li parte subvenciis.).
En poezio lin ofte gvidas la inĝenia eksperimentado semantika, morfologia kaj metrika. Tion akcentas [[William Auld]], rimarkinte, ke “lia atuto estas ligateco al lerta lingva ĵonglado”.
 
La originalaj poemoj de Lozgaĉev aperis en [[''La tago delde l'eterno]]'' (1987) kaj en la kolektiva volumo [[''Kvarteto]]'' (1996), (kies eldonon li parte subvenciis.) En poezio lin ofte gvidis la inĝenia eksperimentado semantika, morfologia kaj metrika. Tion akcentas [[William Auld]], rimarkinte, ke “lia atuto estas ligateco al lerta lingva ĵonglado”.
Li mem muzikigas poemojn proprajn kaj de aliaj aŭtoroj de Sezonoj: [[Gafur Gazizi]], [[V.Ĉaldajev]] kaj plu — [[Rossi]], [[Valano]], [[Kalocsay]]. Tiuj kantoj sonas en lia plenumo komence en Sovetio kaj poste en Universalaj kongresoj en Havano, Vieno. Liaj verkoj, recenzoj, artikoloj aperas en diversaj periodaĵoj de la Orienta Eŭropo. Kaj la superan agnoskon li ricevis kiel aŭtoro kaj kunlaboranto de [[Literatura foiro]].
 
Li mem muzikigasmuzikigis poemojn proprajn kaj de aliaj aŭtoroj de Sezonoj: [[Gafur Gazizi]], [[V.Viktor Ĉaldajev]] kaj plu — [[Tino Rossi]], [[Johán Valano]], [[Kálmán Kalocsay]]. Tiuj kantoj sonassonis en lia plenumo komence en SovetioSovetunio kaj poste en Universalaj kongresoj en Havano, Vieno. Liaj verkoj, recenzoj, artikoloj aperasaperis en diversaj periodaĵoj de la Orienta Eŭropo. Kaj la superan agnoskon li ricevis kiel aŭtoro kaj kunlaboranto de [[Literatura foiro]].
Li regule kontribuis al E-periodaĵoj, precipe al [[Literatura Foiro]] kaj al [[La Ondo de Esperanto]], kies grafikan koncepton li aŭtoris. Kiam post la falo de Sovetunio fondiĝis [[Ruslanda Esperanto-Asocio]] ([[REA]]), Lozgaĉev agadis kiel ĝia unua prezidanto ĝis la unuiĝo de [[Rusia Esperantista Unio]] kaj REA en 1994, kiun unuiĝon li mem proponis. Lia lasta aldono al Esperanto-kulturo estas traduko de du el la [[Malgrandaj tragedioj]] de [[Puŝkin]].
 
Li regule kontribuis al EEsperanto-periodaĵoj, precipe al [[Literatura Foiro]] kaj al [[La Ondo de Esperanto]], kies grafikan koncepton li aŭtoris. Kiam post la falo de Sovetunio fondiĝis [[Ruslanda Esperanto-Asocio]] ([[REA]]), Lozgaĉev agadis kiel ĝia unua prezidanto ĝis la unuiĝo de [[Rusia Esperantista Unio]] kaj REA en 1994, kiun unuiĝon li mem proponis. Lia lasta aldono al Esperanto-kulturo estasestis traduko de du el la [[''Malgrandaj tragedioj]]'' de [[Puŝkin]].
 
{{vivtempo|1957|1998|Lozgaĉev, Nikolaj}}