Petro la Granda: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
+{{Informkesto biografio}} +{{projektoj}} +{{bibliotekoj}} -{{vivtempo}}
e +formatado de ŝablonoj per AWB
Linio 20:
}}
 
'''Petro la Unua''' (konata kiel '''Petro la Granda''') (ruse Пётр Первый, Пётр Великий) naskiĝis la [[{{daton|9-a de |junio|9-an de junio]] [[1672]]}} en [[Moskvo]], mortis la [[{{daton|8-a de |februaro|8-an de februaro]] [[1725]]}} en [[Sankt-Peterburgo]]) estis la unua [[imperiestro]] de [[Rusio]]. Li reĝis ĝis 1696 kune kun sia duonfrato. Liaj gepatroj estis caro [[Aleksej Miĥajloviĉ|Aleksio Miĥajloviĉ]] kaj carino ''Natalia Nariŝkina''. Li apartenis al [[Romanovoj (dinastio)|dinastio Romanov]], tial lia plena nomo estas '''Petro Alekseeviĉ Romanov''' (ruse '''Пётр Алексеевич Романов''').
 
Pere de nombraj sukcesaj militoj li etendis la Carregnon al multe pli granda imperio kiu iĝis ĉefa eŭropa potenco. Li kondukis kulturan revolucion kiu anstataŭis iom el la tradiciisma kaj mezepokeca socia kaj politika sistemo per alia pli moderna, sciencema, eŭrop-orientita, kaj bazita sur la principoj de la [[Klerismo]].<ref>James Cracraft, ''The Revolution of Peter the Great'' (Harvard University Press, 2003) [http://www.questia.com/PM.qst?a=o&d=115404966 reta eldono]</ref>
 
== Vivo ==
[[Dosiero:Two tsars by I.Repin (1900, GRM).jpg|thumbeta|dekstre|300px|Alveno de Ivano la 5-a kaj Petro la 1-a al la ceremonio de kronigo de tiu lasta. Litografio de [[Ilja Jefimoviĉ Repin]].]]
Fine de la [[17-a jarcento]] [[Moskvo]]n venis multaj protestantoj rifuĝintaj el okcidenta [[Eŭropo]] pro la religiaj militoj, kiuj fondis sian kolonion ĉe bordoj de ''Jaŭza'' rivero. Moroj, kutimoj, vestoj, lingvoj kaj ĝenerale malsama vivmaniero de tieaj loĝantoj grave influis ekstarigon de mondkoncepto de carido Petro. Malgraŭ tio, ke Petro la Unua estis denaska moskvano ekde [[1672]], li entute ĝin ne amis pro multaj kaŭzoj. Infanece li spertis malfavorajn vivkondiĉojn ĉi tie kaj eĉ du senrezultajn vivatencojn, kiujn realigis lia parencaro. El lia epoko en [[Moskvo]] konserviĝis nomoj de tri urbaj distriktoj: ''Lefortovo'', ''Preobraĵenskoje'' kaj ''Semenovskoje''. La unuan posedis sviso ''Lefort'' - favorito de Petro la Granda. Sur areo de la ceteraj aperis du unuaj rusiaj regimentoj, kies militistoj estis vestitaj kaj armitaj laŭ tiama okcidenteŭropa modelo. Iom poste ĉi tiuj regimentoj fakte fariĝos bazo de la nova rusia armeo. Petro Alekseeviĉ estis la unua rusia [[reĝo]], kiu vojaĝis en [[Britio]]n, [[Nederlando]]n kaj [[Germanio]]n. En [[Nederlando]] li kaŝis sian identecon kaj laboris kune kun ŝipkonstruantoj, per sia sperto lernante la manieron fari okcident-tipan ŝiparon. Poste li estos la moderna fondinto de la [[Rusa Imperia Ŝiparmeo]].
 
=== Komencaj jaroj ===
Jam dekomence, la edukado de Petro (komisie de la [[Caro]] [[Aleksej Miĥajloviĉ|Aleksej la 1-a]]) estis metita en manoj de kelkaj tutoroj, inter kiuj ĉefe Nikita Zotov, Patrick Gordon, kaj Paul Menesius. La 29an de januaro 1676, la Caro Aleksej mortis, lasante la suverenecon al pli aĝa duonfrato de Petro, la malforta kaj malsaneca [[Fjodor Aleksejeviĉ|Fjodor la 3-a]]. Tra tiu periodo, la regado estis ĉefe administrata de Artamon Matvejev, klerisma amiko de Aleksej, kaj politika ĉefo de la familio Nariŝkin kaj unu el plej gravaj bonfarantoj por la infanaĝo de Petro. Tio ŝanĝis kiam Fjodor mortis en 1682. Ĉar Feodor ne lasis filon, ekis disputo inter la familioj Nariŝkin kaj Miloslavski pri kiu heredu la tronon. La alia duonfrato de Petro, [[Ivano la 5-a]], estis la tuj venonta laŭ linio por la trono, sed li estis draste malsana kaj mense nesana. Sekve la [[Bojaro|Bojarano]] (nome konsilantaro de rusaj nobeloj) elektis la 10-jaraĝan Petron por iĝi Caro kun lia patrino kiel regento. Tiu aranĝo estis prezentita antaŭ la popolo de Moskvo, kiel antikva tradicio postulis, kaj estis ratifita. [[Sofia Aleksejevna]], unu el la filinoj de Aleksej el lia unua geedziĝo, estris ribelon de la ''strelci'' (nome rusaj elitaj militistoj) en aprilo kaj majo de 1682. En la sekva konflikto kelkaj parencoj kaj amikoj de Petro estis murditaj, inklude Matvejev, kaj Petro atestis kelkajn el tiuj agoj de politika violento.<ref>{{citecitaĵo bookel libro||titletitolo=A History of Russia|authoraŭtoro=Riasanovsky, Nicholas|yearjaro=2000|publishereldoninto=Oxford: [[Oxford University Press]]|pagepaĝo=214}}</ref>
[[Dosiero:Young Peter the Great parsuna.jpg|thumbeta|leftmaldekstre|Petro la Granda, dum infanaĝo]]
La ''strelci'' ebligis ke Sofia, nome la Miloslavski (la klano de Ivano) kaj ties aliancanoj, por insisti ke Petro kaj Ivano estu proklamitaj kunaj Caroj, kaj Ivano aklamita kiel plej aĝa. Sofia agis kiel regento dum la infanaĝo de la suverenoj kaj ekzercis la tutan povon. Por sep jaroj, ŝi regis kiel aŭtokrato. Oni faris grandan truon ĉe la dorso de la du-sida trono uzita de Ivano kaj Petro. Sofia sidis malantaŭ la trono kaj aŭskultis kiam Petro parolis kun la nobeloj, dum trudis informaron kaj respondojn al demandoj kaj problemoj. Tiu trono povas esti ankoraŭ vidata en la [[Kremla Armomuzeo]] en Moskvo.
 
Petro ne partikulare atentis ke aliaj regas en sia nomo. Li engaĝiĝis en tempopasigiloj kiaj ŝipkonstruado kaj navigado, same kiel ludi batalojn per sia ludila armeo. La patrino de Petro serĉis devigi lin adopti pli konvencian konduton, kaj aranĝis lian nupton kun [[Eŭdoksia Lopuĥina]] en 1689.<ref>{{citecitaĵo bookel libro||titletitolo=A History of Russia|authoraŭtoro=Riasanovsky, Nicholas|yearjaro=2000|publishereldoninto=Oxford: Oxford University Press|pagepaĝo=218}}</ref> La geedziĝo estis malsukcesa, kaj dek jarojn poste Petro devigis ŝin iĝi monaĥino kaj tiele li liberiĝis el tiu unio.
 
Ĉe la somero de 1689, Petro planis preni la povon el sia duon-fratino Sofia, kies pozicio estis malfortigita pro du malsukcesaj kampanjoj en [[Krimeo]]. Kiam ŝi eksciis tion, Sofia konspiris kun la estroj de la ''strelci'', kiuj kontinue levis malordon kaj diskonsenton. Petro, avertita de la ''strelci'', fuĝis nokte al la nepenetrebla monaĥejo de [[Troice-Sergijeva Lavra]]; tie li malrapide aligis sekvantojn kiu fidis, ke li venkos en la lukto por la povo. Ŝi estis eventuale elpovigita, kaj Petro la 1-a kaj Ivano la 5-a pluagante kiel kuncaroj. Petro devigis Sofia eniri en konventon, kie ŝi rezignis sian nomon kaj postenon kiel membro de la reĝa familio.
 
Ankoraŭ, Petro ne akiris faktan kontrolon super rusaj aferoj. La povo estis anstataŭ plenumita de lia patrino, Natalja Nariŝkina. Nur kiam Natalija mortis en 1694 Petro iĝis sendependa suvereno.<ref>{{citecitaĵo bookel libro||titletitolo=A History of Russia, sixth edition|authoraŭtoro=Riasanovsky, Nicholas|yearjaro=2000|pagepaĝo=216}}</ref> Formale, Ivano la 5-a restis kiel kunreganto kun Petro, kvankam li estis senefika. Petro iĝis la ununura reganto kiam Ivano mortis en 1696.
[[Dosiero:Peter benois.jpg|thumbeta|''Petro la Gramda meditante la ideon konstrui Sanktan Petersburgon borde de la [[Balta Maro]]'' de [[Alexandre Benois]], 1916]]
 
== Regado ==
Linio 62:
Jaron poste ''Marta Skavronskaja'' estis baptita laŭ la [[Ortodoksismo|ortodoksa]] [[rito]] kiel [[Katerina la 1-a (Rusio)|Ekaterina Aleksejevna]]. Dum ilia konkubeco ''Ekaterina'' naskis du filinojn (''Anna'' - en [[1708]] kaj ''[[Elizabeto (Rusio)|Elizaveta]]'' - en [[1709]]). La kunvivintoj tre amis unu la alian kaj ''Ekaterina'' lerte sukcesis mildigi kaj karesi sian realan edzon, kiu ofte suferis pro paroksismoj de [[epilepsio]].
 
Printempe de [[1711]] Petro la Granda proklamis al la mondumo novan statuson de ''Ekaterina'', kiun li ordonis titoli - lia edzino kaj carino. Ties oficiala geedziĝo okazis la [[{{daton|19-an de |februaro]] [[|1712]]}} en [[Sankt Peterburgo]].
 
Aŭtune de [[1724]] la [[imperiestro]] suspektis sian edzinon en adulto kun lia ĉambelano ''Mons''. Lin la imperiestro baldaŭ ekzekutis kaj samtempe ĉesis siajn interrilatojn kun ''Ekaterina''. Li eĉ ne parolis kun ŝi kaj malpermesis ŝiajn vizitojn al li.
Linio 72:
 
== Bibliografio ==
[[Dosiero:Inconnu d'après J.-M. Nattier, Portrait de Pierre Ier (musée de l’Ermitage).jpg|thumbeta|Petro la Granda, pentraĵo de [[Jean-Marc Nattier]], 1717]]
 
=== En angla ===
Linio 87:
* Raeff, Mafrc, ed. Peter the Great, Reformer or Revolutionary? (1963), essays by scholars; 110 pages; [http://www.questia.com/PM.qst?a=o&d=11635244 reta eldono]
* Troyat, Henri. Peter the Great. New York: E.P. Dutton, 1987 ISBN 0-525-24547-2
* Zitser, Ernest A. "Post-Soviet Peter: New Histories of the Late Muscovite and Early Imperial Russian Court," Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History, Volume 6, Number 2, Spring 2005 (New Series), pp. &nbsp;375–392 Review of recent books. doi:10.1353/kri.2005.0032 [http://muse.jhu.edu/journals/kritika/v006/6.2zitser.html in Project Muse]
 
=== En rusa ===
Linio 103:
 
== Eksteraj ligiloj ==
{{Projektoj|q=Petro la Granda}}
* [http://intv.ru/view/?film_id=79272 Filmo ''Peter The Great''] {{en}}, {{ru}}
* [http://en.wikipedia.org/wiki/Tsars_of_Russia_family_tree Genealogia arbo de Rusio] {{en}}
Linio 109:
 
{{CarojDeRusio|[[Ivano la 5-a (Rusio)|Ivano la 5-a]] |[[Katarino la 1-a (Rusio)]]}}
{{havenda artikolo|Petro la Granda}}
 
{{Bibliotekoj}}
 
[[Kategorio:Imperiestroj de Rusio]]