Ivan Bilibin: Malsamoj inter versioj

'''Ivan Jakovleviĉ Bilibin''' ([[ruse]] {{lang-ru|Иван Яковлевич Билибин}}; naskiĝis la [[4-an de aŭgusto]] ^{[[julia kalendaro{{JULGREGDATO|jul.]]} respektive 16-an de aŭgusto ^{[[gregoria kalendaro|greg.]]} [[8|1876]]|ligilo=jes|akuzativo=jes}} en la vilaĝo Tarĥovka proksime de [[Sankt-Peterburgo]], [[Rusia Imperio]]; mortis la [[{{daton|7-an de |februaro]] [[|1942]]}} en [[Sankt-Peterburgo]], tiam "Leningrado", [[Sovetunio]]) estis [[Rusio|rusia]], pli poste [[Sovetunio|sovetunia]], [[pentristo]], libroilustristo kaj teatristo. Li estis membro de la unuiĝo "Mir Iskustva" ("mondo de arto"), kunfondinto de la "Unuiĝo de Rusiaj Pentristoj" kaj ekde [[1937]] membro de la "Unuiĝo de Sovetuniaj Pentristoj".

Naskita kiel filo de la armea kuracisto Jakov Ivanoviĉ Bilibin ({{lang|ru|Яков Иванович Билибин}}) kaj de ties edzino Varvara Aleksandrovna, Ivan Bilibin post la fino de la lernejaj jaroj studis juron en la [[Sankt-Peterburga Ŝtata Universitato]]. Post universitata findiplomiĝo en majo 1990 li translokiĝis al [[Munkeno]] en la [[Germana Regno]], kie li pliperfektiĝis en pentroarto gvide de la slovendevena pentristo [[Anton Ažbe]]. Pli poste li daŭrigis tiujn studojn gvide de [[Ilja Jefimoviĉ Repin|Ilja Repin]] en la Arta Akademio de Sankt-Peterburgo. Post kreo de la artista unuiĝo ''Mir Iskustva'', li iĝis ties aktiva membro. Lia agado por la unuiĝo, kaj samtempe liaj unuaj aktivecoj en ilustrado de gazetoj kaj libroj, estis grafika verko por la unuiĝa ĵurnalo ''Mir Iskustva'' en 1899. Sekvis la ilustrado de pliaj ĵurnaloj kiel {{lang|ru|Шиповник}} ("ŝipovnik", [[hundorozo]]) kaj eldonaĵoj de la Moskva Libroeldonejo.

Dum la [[Rusia revolucio de 1905]] li desegnis porrevoluciajn karikaturaĵojn, aparte por la ĵurnalo "Ĵupel" ({{lang|ru|Жупел}}, "punprediko"), kiu malpermesiĝis en 1906. Post la [[Oktobra Revolucio]] de [[1917]] li forlasis Rusion. Post restadoj en [[Kairo]] kaj [[Aleksandrio]] li fine dum 1925 ekloĝis en [[Parizo]]. Tie li dekoris privatajn domojn kaj ortodoksajn preĝejojn. Iom post iom li ekakceptis la novan politikan reĝimon de Sovetunio. Dum 1935 kaj 1936 li kontribuis al la dekoro de la sovetunia ambasadejo en Parizo. Poste li reveturis al Rusio kaj ekloĝis en [[Leningrado]]. Inter la jaroj 1936 kaj 1941 Ivan Bilibin estis preleganto en al Tutrusia Artista Akademio kaj daŭrigis sian laboron kiel ilustristo kaj teatrosceneja dekoristo. Li mortis februare 1942 dum la [[sieĝo de Leningrado]].

En 1902 Ivan Bilibin gedziĝis kun la pentristino kaj lia eksa studentino Marija Jakovlevna Ĉembers ({{lang|ru|Мария Яковлевна Чемберс}}). Ili ekhavis la komunajn filojn Aleksandr (1903) kaj Ivan (1908). En 1912 li geedziĝis kun la artaltlerneja diplomitino Renée Rudol'fovna O'Konnel' ({{lang|ru|Рене Рудольфовна О'Коннель}}), same eksa studentino de li. Kaj en 1923 li gedziĝis kun la pentristino А.V. Ŝĉekatiĥina-Potockaja ({{lang|ru|A.В. Щекатихина-Потоцкая}}), kun kiu li en 1929 havis komunan artan ekspozicion en [[Amsterdamo]].

{{DEFAŬLTORDIGO:vivtempo|1876|1942|Bilibin, Ivan}}