Eskatologio: Malsamoj inter versioj

'''Eskatologio''' (de la [[Helena lingvo|helena]] έσχατος ("lasta, fina" + -logio) estas parto de [[teologio]] kaj [[filozofio]], kiu ĉefe traktas la finajn eventojn en la tutmonda historio kaj la finan destinon de la homo, kion oni ofte formulas kiel [[fino de la mondo]]. En multaj [[religio]]j la fino de la montomondo estas evento venonta, kaj la veno estas aŭgurita en la [[sanktaj tekstoj]] aŭ en [[folkloro]]. En pli vasta senco eskatologio traktas ankaŭ la rilatajn konceptojn, kiel [[Mesio]], [[Mesia Tempo]], [[postvivo]], [[animo]] kaj [[morto]] aŭ [[senmorteco]].

La greka vorto αιών signifas "tempo, epoko"; kelkaj tradukas tion kiel "fino de la epoko" anstataŭ "fino de la mondo". La distingo havas teologian signifon, ĉar "fimofino de la mondo" en multaj religioj ankaŭ implicas la neniigon de la planedo (kun ĉiuj vivantaj estaĵoj), sed la homa raso travivas tion kaj transformiĝas al nova formo, per kio finiĝas la nuna "epoko" de ekzisto kaj startas la nova.

Laŭ katolika kaj ortodiksaortodoksa, kaj grandparto de protestantaj grupoj, teologioj, la eskatologia savo ne dependas de la vero konata kaj konfesata, sed el la honesta konscienco kiu honeste eplorasesploras kaj honeste adheras al la vero konita. Elstaras, do, la konscienco pli ol la vero. Sekvi Jesuon (la unika vojo de savo) signifas esti fidela la sia konscienco kaj lin komplete akcepti kiam la homo kun li efektive konatiĝas. [http://www.vatican.va/archive/ITA0014/_INDEX.HTM]