Esprimo de sentoj en Esperanto: Malsamoj inter versioj

{{Citaĵo|La ĉarmaspekta libreto enhavas la materialon de la kurso kiun Privat faris ĉe la Universitato de Ĝenevo. La temo estas unika kaj ekstreme interesa. La enkonduka parto pritraktas la gramatikan skeleton de Esperanto kompare al la naturaj lingvoj, diferencigas ĝiajn dudirektajn evolu-eblaĵojn : la siateman internan konstruiĝon kaj la reageman asimilan forton al la fremdaj elementoj; frape ĝi demonstras ke la regulo de nia lingvo kompare al la pli formriĉaj gepatraj lingvoj ne kunportas ian malriĉigan ligitecon ĉar kion ni perdis ĉe la formoj, ni abunde regajnas per nia elasta esprimpovo. <br> La ĉefan parton de l' libro okupas sprita analizo de nia lingvo uzata en la vivo, precipe serĉante la esprimmanierojn de l' sentoj. Tion oni devas legi. La problemoj svarmas antaŭ ni, la [[afikso]]j manifestas sian propran [[Mistiko|mistikan]] vivon, jen mortintaj, jen aliforme reenkarniĝintaj. |1931, [[Lajos Tárkony|Totsche Lajos]], [[Literatura Mondo]], p. 159; [[Historio de Esperanto (Courtinat)|Historio de Esperanto]], II, p. 729}}