Kiel registrite je 18:10, 2 maj. 2016 redakti Rdelre (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 2 335 redaktoj eNeniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 18:40, 2 maj. 2016 redakti malfari Rdelre (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 2 335 redaktoj →‎Historio Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 16: En [[1700]] li reiris al Istanbulo kaj komencis kun deko da amikoj vivon de komunuma preĝo. Li ankaŭ ekeldonis kelkajn religiajn librojn. ~~Li fakte aliiĝas, kun sia grupo, al la Katolika Eklezio, sen tamen deklari eksplicite sian forlason de la Armena Eklezio (eble, pro la fakto ke en malsama lingvaĵo la doktrino estas la sama).~~ ~~Li fondis, kun aprobo de la katolikaj autoritatoj, mekitaristan ordenon kaj trovis sian definitivan monaĥejan loĝadon en Venecio kie ankoraŭ hodiaŭ viglas ĝian centran sidejon.~~ Li mortis la [[27-an de aprilo]] de [[1749]], lasante solidan heredaĵon religian kaj kulturan en la manoj de sia posteulo ĝis [[1800]]. === La mekitarista ordeno sub la fondinto === En septembro [[1701]], en ''Pera'', kvartalo de Istanbulo nun nomata ''Beyoğlu'', Mekitar fondis la Mekitaristan Kongregacion kune kun 8 aliaj kunuloj, sub la nomo de Adoptaj Filoj de la Virgulino.<ref name=Aba/> Ĉar jam li estis persekutata (oni eĉ provis aresti lin), li lokŝanĝis kun la aliaj kunuloj al [[Peloponezo]]n, kiu apartenis al la [[~~Venecio~~Venecia respubliko]]. Li trovis taŭgan lokon por sia kongregacio en [[Methoni]], en la suda parto de la duoninsulo, kie li planis fondi monaĥejon. Li sendis ankaŭ du fratulojn al Romo, ĉe la papon, petante aprobon por la regulojn de sia kongregacio.<ref name=Aba/> Necesis pluraj jaroj por ambaŭ la planoj. La kongregacio havis malmulte da mono kaj nur post gravaj donacoj ili povis finkonstrui la monaĥejon. Ankaŭ la papo ne respondis rapide, sed fine aprobis la kongregacion kaj nomumis Mekitar-on superulo.<ref name=Aba/> Tiel li aliiĝis kun sia grupo al la Katolika Eklezio, sen tamen deklari eksplicite sian forlason de la [[Armena Apostola Eklezio]].▼ Bedaŭrinde en [[1715]] ekestis milito inter la [[Otomana Imperio]] kaj Venecio. Ĉar la Otomanaj venkis, Mekitar fuĝis al Venecio; nur 10 fratuloj tamen ricevis la permeson foriri kun li. ▲Necesis pluraj jaroj por ambaŭ la planoj. La kongregacio havis malmulte da mono kaj nur post gravaj donacoj ili povis finkonstrui la monaĥejon. Ankaŭ la papo ne respondis rapide, sed fine aprobis la kongregacion kaj nomumis Mekitar-on superulo.<ref name=Aba/> La [[Senato]] de la Venecia respubliko donacis al la Mekitarista Kongregacio la tre malgranda insulo de [[San Lazzaro degli Armeni\|San Lazzaro]], kie estis malnova preĝejo kaj aliaj konstruaĵoj en malbona stato. === Posta historio de la mekitarista ordeno ===

Mekitarista kongregacio: Malsamoj inter versioj