Bagdado: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 208:
[[File:Baghdad old Abbasid Minaret.jpg|thumb|upright|Minareto de Suq al-Ĝazel (Tolbazaro) en Bagdado, [[Mezopotamio]] ([[Irako]]). Tiu estas la plej malnova [[minareto]] en Bagdado. Ĝi apartenis al la Kalifa Moskeo, konstruita de la kalifo Muktafi 901–907 n.e.]]
Ĉirkaŭ la 10a jarcento, la urba loĝantaro estis inter 1.2 milionoj<ref name=Modelski>George Modelski, ''World Cities: –3000 to 2000'', Washington, D.C.: FAROS 2000, 2003. ISBN 978-0-9676230-1-6. Vidu ankaŭ [http://faculty.washington.edu/modelski/ Evolutionary World Politics Homepage].</ref> kaj 2 milionoj.<ref>{{Cite journal|title=International dictionary of historic places, Volume 4: Middle East and Africa|last=Trudy Ring, Robert M. Salkin|first=K. A. Berney, Paul E. Schellinger|year=1996|publisher= Taylor and Francis|page=116|postscript=<!--None-->}}</ref> La frua spektakla kresko de Bagdado finfine malakcelis pro malfacilaĵoj ene de la [[Kaliflando]], kiaj relokigoj de la ĉefurbo al [[Samaro (Irako)|Samaro]] (dum 808–819 kaj 836–892), la perdo de la plej okcidentaj kaj orientaj provincoj, kaj periodoj de politika dominado fare de la [[Irano|iranaj]] Buŭajidoj (945–1055) kaj de [[Turko-Selĝukoj]] (1055–1135).
La [[Selĝukoj]] estis klano de [[Oguzaj lingvoj|Oguzaj Turkoj]] el Centra Azio kiuj estis konvertintaj al la [[Sunaismo|sunaisma]] branĉo de Islamo. En 1040, ili detruis la hegemonion de la [[Gaznavida Imperio]], kaj konkeris ties teritorion kaj en 1055, Tughril Beg, nome la estro de la Selĝukoj, konkeris Bagdadon. La Selĝukoj forigis la [[Ŝijaismo|ŝijaisman dinastion]] de Buŭajidoj kiuj estis reganta dum iome da tempo kaj ekprenis povon kaj kontrolon de Bagdado. Ili regis kiel [[Sultano]]j ja la konto de la Abasidaj kalifoj (ili vidis sin mem kiel parto de la Abasida reĝimo). Tughril Beg vidis sin mem kiel la protektanto de la Abasidaj kalifoj.<ref>Atlas of the Medieval World, paĝo 170</ref>
{{redaktata}}▼
====Kronologio de bagdadaj militoj====
Militoj kiuj tuŝis Bagdadon laŭlonge de jarcentoj estis la jenaj:
* [[
*
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
* [[
====La Mongoloj====
[[File:DiezAlbumsFallOfBaghdad.jpg|thumb|left|
▲{{redaktata}}
In 1058, Baghdad was captured by the [[Fatimids]] under the Turkish general [[Abu'l-Ḥārith Arslān al-Basasiri]], an adherent of the [[Ismailis]] along with the 'Uqaylid Quraysh.<ref>Virani, Shafique N. ''The Ismailis in the Middle Ages: A History of Survival, A Search for Salvation'', (New York: Oxford University Press, 2007), 6.</ref> Not long before the arrival of the Saljuqs in Baghdad, al-Basasiri petitioned to the Fatimid Imam-Caliph [[Al-Mustansir Billah|al-Mustansir]] to support him in conquering Baghdad on the Ismaili Imam's behalf. It has recently come to light that the famed Fatimid ''[[da'i]]'', [[al-Mu'ayyad al-Shirazi]], had a direct role in supporting al-Basasiri and helped the general to succeed in taking [[Mosul|Mawṣil]], [[Wasit, Iraq|Wāsit]] and [[Kufa]]. Soon after,<ref name="Daftary, Farhad 1990">Daftary, Farhad. ''The Isma'ilis: Their History and Doctrines'' Cambridge: Cambridge University Press, 1990, 205-206.</ref> by December 1058, a Shi'i ''[[adhān]]'' (call to prayer) was implemented in Baghdad and a ''[[khutbah]]'' (sermon) was delivered in the name of the Fatimid Imam-Caliph.<ref name="Daftary, Farhad 1990"/> Despite his Shi'i inclinations, Al-Basasiri received support from Sunnis and Shi'is alike, for whom opposition to the Saljuq power was a common factor.<ref>Daftary, Farhad. ''The Isma'ilis: Their History and Doctrines'' Cambridge: Cambridge University Press, 1990), 206.</ref>
{{redaktata}}
| |||