Moderna arto: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 23:
La tendencoj de pensaro kiuj eventuale kondukas al moderna arto povas esti markita ĝis la [[Klerismo]], kaj eĉ al la 17a jarcento.<ref>"In the seventeenth and eighteenth centuries momentum began to gather behind a new ''view'' of the world, which would eventually create a new ''world'', the modern world". Cahoone 1996, p. 27.</ref> La grava kritikisto pri moderna arto Clement Greenberg, ekzemple, nomigis [[Immanuel Kant]] "la unua reala modernisto" sed ankaŭ markis distingon: "La Klerismo kritikis el la ekstero... Modernismo kritikas el la interno."<ref>Frascina kaj Harrison 1982, p. 5.</ref> La [[Franca Revolucio]] de 1789 elradikigis supozojn kaj instituciojn kiuj estis dum jarcentoj akceptitaj kun malmulta demandaro kaj alkutimigis la publikon al vigla politika kaj socia debato. Tio vekis kion arthistoriisto [[Ernst Gombrich]] nomigis "mem-konscion kiu faris popolon selekti la stilon de ties konstruo kiel oni selektas la modelon de murpapero."<ref>Gombrich 1958, pp. 358-359.</ref>
 
La pioniroj de moderna arto estis [[Romantismo|romantikoj]], [[Realismo (arto)|realistoj]] kaj [[Impresionismo|imprssionistojimpresionistoj]].<ref>Arnason 1998, p. 22.</ref> Ĉirkaŭ la fino de la 19a jarcento, aldonaj movadoj kiuj estis influaj en moderna arto ekaperis kiel la jenaj: [[Post-impresionismo]] same kiel la [[Simbolismo (arto)|Simbolismo]].
{{redaktata}}
Influences upon these movements were varied: from exposure to Eastern decorative arts, particularly [[Japonism|Japanese printmaking]], to the coloristic innovations of [[J. M. W. Turner|Turner]] and [[Eugène Delacroix|Delacroix]], to a search for more [[Realism (arts)|realism]] in the depiction of common life, as found in the work of painters such as [[Jean-François Millet]]. The advocates of realism stood against the [[idealism]] of the tradition-bound [[academic art]] that enjoyed public and official favor.<ref>Corinth, Schuster, Brauner, Vitali, and Butts 1996, p.25.</ref> The most successful painters of the day worked either through commissions or through large public exhibitions of their own work. There were official, government-sponsored painters' unions, while governments regularly held public exhibitions of new fine and decorative arts.