Dumviva salajro: Malsamoj inter versioj

'''Dumviva salajro''' estas propono de la franca ekonomikisto [[Bernard Friot]]. Liaj ideoj prezentiĝas kiel plua etendiĝo de la konketitaĵoojkonkretaĵoj [[klasbatalo|klasbatalaj]] implicaj en la reformoj de enpaŝitaj en 1944-1946 en Francio kadre de la registaro (interalie [[Listo_de_francaj_ministroj_pri_sociala_sekureco|Ambroise Croizat]]) estiĝinta post la liberigo de Francio fine de la [[Dua Mondmilito]] : temas pri kreado de ĝeneralanĝenerala reĝimonreĝimo de [[sociala sekureco]], kiu ebligas pagi la tutan san-sektoron, ties investojn, kaj homojn laborantajn en ĝi, la pensiojn de la emeritoj, la [[porinfana kromsalajro|proinfananporinfanan kromsalajron]],ĉio ĉion per [[kotizo]]j aldonitaj al ĉiu salajro. TioTiu uzouzado de [[kotizo]] estas por li funtamentofundamenta koncepto, kaj rimedo establi socialismon[[socialismo]]n. Same la plifirmigo kaj etendigo de la "Ĝenerala Statuso de la Publikaj Oficoj", kiu garantias al ĉiuj ŝtatfunculojŝtatfunkciuloj dumvivan salajron, ligita nenek aldifinitaal difinita laborposteno, nek al difinita kvanto de laboro farita, sed al ties [[kvalifiko]], agnokastaagnoskata sekve de konkurso. Tiel la laboristoj ne plu estus submetataj al la povo, hazardoj, vundebleco kaj trudoj de la [[labormerkato]].

Li proponas etendi tiujn konceptojn, kaj metodojmetodojn de financado al ĉiuj laboristoj[[laboristo]]j, kaj fakte ankaŭ al la investoj[[investo]]j, kio ebligus fini ĉiun uzon al [[prunto]], kaj la bezonobezonon pri (kaj submetiĝo al) ĉiaj bankoj[[banko]]j.

Ĉiuj homoj en la socio ricevus je sia 18-a jariĝo, same kiel ĝi ricevas voĉrajtonvoĉdonrajton, ankaŭ rajton je kvalifiko, kiu, same kiel al ŝtatofisitojŝtatoficistoj nuntempe, garantius al ĝi dumvivan salajron. Tiu estus financata per plialtigita kvoto de [[sociala kotizo]]. Fakte la tuton de la [[Malneta Enlanda Produkto]] estus forprenita en kotizoj, ĉar alia parto de ĝi irus al kaso por investado. Tiel oni kreus en la faktoj socialisman socion.

Laŭ Bernard Friot, tio ne estus utopia, ĉar fakte tiuj aferoj jam ekzistas kaj funkcias, temus nur pri etendiĝo de statusoj (la ŝtatoficistoj, la gepatroj kiuj ricevas porinfanan kromsalajron, laboristoj salajritaj kaj sendependaj, kaj entreprenonojentreprenoj, de la sektoro de la sanosansektoro, kiuj estas malrekte pagataj de la monkompensoj de Sociasociala sekureco, kaj la emeritoj, kiuj ricevas senkondiĉe pensiojn ĝis la morto) kaj financrimedoj (kotizoj).

Tio ankaŭ ebligas instalisinstali ĝin po iome : ekzemple li proponas, kiel transira tujatujan paŝopaŝon:

: "{{Citaĵo|ni atribuus por komenci senkondiĉan salajron al la 18-27 jaraĝaj je la unua grado de kvalifiko, po ni diru 1500 eŭroj monate, tio implicos po 125 miliardoj de eŭroj en unu jaro, tio estas 9% de la franca [[MEP]] (Malneta enlanda produkto). oni kreus por ĝin finanefinance nvannovan kotizon je 9% de la [[aldonita valoro]] de la entreprenoj, tiu irus al [[UNEDIC]], kiu ne plu estus kaso por sendunga monkompenso, sed por salajro, la salajroj de la junuloj ne plu estus verŝita de la entrepernojentreprenoj de de tiu kaso. Al la entreprenoj, la verŝadon de salajroj por la 18-27jaraĝoj27jaraĝuloj estus antataŭita de la verŝoadoverŝado de kotizo, same kiel en 1945 por la Sociala Sekureco : 45% dude salairela estsalajro aujourd’huiestas cotisénuntempe kotizita, doncne nonverŝita versé directementrekte de l’employeurla audunganto al la salariédungito. La temo estas fakte plietendigi logikon jam ekzistantan. Le celo estante, ke fine ĝis 100% de la salajroj estus verŝataj de la kaso de salajroj. Kompreneble tiun kason mastrumos la salajruloj mem, same kiel ili mastrumis la kason de Sociala Sekureco ĝis antaŭ la reformoj de 1967 fare de generalo de Gaulle.}}"

La nocion de [[''dumviva salajro]]'' oni ne maldistingu kun tiu de [[baza enspezo]], kiun li kritikas.