İsmet İnönü: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 6:
| priskribo =
| vico =2-a
| ofico = [[PrezidentoPrezidanto de Turkio]]
| de = [[11-a de novembro]] [[1938]]
| ĝis = [[22-a de majo]] [[1950]]
| antaŭulo = [[Mustafa Kemal Atatürk]]
| sekvanto =[[Celal Bayar]] kiel PrezidentoPrezidanto<br />[[Suat Hayri Ürgüplü]] kiel Ĉefministro en lia lasta periodo de ĉefministro
| vico2 =
| ofico2 = [[Ĉefministro de Turkio]]
Linio 64:
Li oficis kiel [[ĉefministro]] en la jaroj [[1923]] ĝis [[1924]], [[1925]] ĝis [[1937]] kaj lastfoje de [[1961]] ĝis [[1965]].
 
Post morto de Atatürk, li estis elektita la 11-an de novembro [[1938]] la dua [[prezidentoprezidanto]] de Turkio. Dum la [[2-a mondmilito]] Turkio restis sub lia gvidado neŭtrala ĝis marto de 1945. Li enkondukis la plurpartian elektan sistemon komence de [[1946]]. Inönü parolis la 19-an de majo [[1945]] pri transformado de Turkio al [[demokratio]].
 
Post la malvenko de sia Respublika Popolpartio ''(CHP)'' – la 14-an de majo [[1950]] – li repaŝis, ĉar sia partio atingis nur 69 el 487 mandatoj. Li estis en la sekva 10 jaroj gvidanto de la opozicio. Li iĝis denove prezidentoprezidanto post la militara puĉo de la 27-a de majo [[1960]] ĝis fino de [[1961]]. En lia ofica periodo okazis la aliiĝa kontrakto kun [[EU]].
 
La 20-an de oktobro [[1972]], li retiriĝis kiel partia gvidanto kaj iĝis senatoro. Post lia morto, li estis entombigita en Ankaro, en la [[Anıtkabir|Atatürk-maŭzoleo]]. İnönü havis 3 infanojn, lia filo [[Erdal İnönü]] estis en [[1995]] [[ekstera-afera ministro]] de Turkio.