Darmo: Malsamoj inter versioj

En la malfrua Budhisma tradicio, la darmo ({{lang-pa|''dhamma''}}) eksignifis unue la tutan instruaron de la Budho, due la devojn aŭ la farindajn praktikojn laŭ ĉi tiu instruo, kaj trie karaktereco aŭ propreco en filozofia senco. Laŭ la unua signifo, Budhismo mem estas fundamente la darmo kaj ankaŭ ĝi funkcias kiel nomo de la tradicio. En la budhisma triopo ''Budho-Darmo-Samgo'', ekzemple, la [[Sidarto Gotamo|Budho]] estas la instruanto, Darmo la instruo kaj [[Sangao|Samgo]] la instruistaro. La darmo ĉi tie precipe estas la bazaj kaj objektiva veroj, kiujn laŭ budhismo ĉiu Budho[[budho]] denove eltrovas; komparu [[sasanaoŝasano]]n. La dua senco rilatas al la baza senco hindua. La tria signifo estas tre grava parto de la malkonstruema analizo de ekzisteco laŭ Budhisma filozofio.<ref>Gethin 2004 kaj Cox 2004</ref>

Fine enhavas la Sikisma tradicio sian propran koncepton de darmo. Efektive, Sikisma darmo signifas ĝenerale la vojon de moraleco, pere de kiu oni montras devotecon kaj obeecon al Dio, t.e. al Vahiguru. Nur per darmo mem oni ne povas gajni liberecon (''mokşamokṣa''). Dio donacas sian gracon kiel ilo de saveco, sed darmo fluas libere el devoto de la unu Dio.

{{Portalo|Hinduismo|budhismo|sikismo}}