Andreo Cseh: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 14:
| akademiano =
}}
'''Andreo CSEH''' [ĉe] (naskiĝis la {{daton|12|septembro|1895}} en [[Marosludas]]<ref>[[Marosludas]] [[Ludoşul-de-Mureş]] En la nuna Rumanio, la urbeto nomiĝas [[Luduş]]</ref> en tiutempa [[Hungario]] je la nomo ''András Cseh'', mortis la {{daton|9|marto|1979}} en [[Hago]], [[Nederlando]], <ref>[http://www.ikue.org/ek/ek1979_034.htm#8 MORTIS PIONIRO, KIU MULTE SIGNIFIS POR LA ESPERANTO-MOVADO], [[C.M.N.T. Op 't Roodt]] </ref>) estis [[Rumanio|rumania]] [[Hungario|hungaro]] kaj [[katolikismo|katolika]] pastro, kiu famiĝis pro sia originalooriginala metodo por instrui Esperanton: la [[Cseh-metodo]].
 
== Biografio ==
Li pastriĝis en [[1919]] kaj kiel pastro agadis dum mallonga tempo en kelkaj urboj. Esperantisto de [[1910]]. En [[1920]] en [[Sibiu]] <ref>[[Sibiu]] = [[Nagyszeben]] = Hermannstadt</ref> li ellaboris sian faman [[Cseh-metodo|kursmetodon]], pro kies sukceso li estis invitita al [[Târgu Mureş]] <ref>[[Târgu Mureş]] = [[Marosvásárhely]]</ref>, kie li gvidis plurajn kursojn. De tie li iris al [[Cluj]] <ref>[[Cluj]] = [[Kolozsvár]]</ref>, gvidis kursojn kaj komencis reorganizi la Esperanto-movadon en Rumanujo. En la aŭtuno de [[1922]] laŭ invito de [[Henriko_Fischer-Galati|H. Fischer]] li transiris al [[Bucureşti]] kaj kun li fondis la [[Esperanto-Centro Rumana|Esperanto-Centron Rumanan]]. Du jarojn li propagandis kaj instruis tie kaj en najbaraj urboj.
 
Li estis (de [[1921]]) ĉefdelegito de [[UEA]]. En [[1924]] lia episkopo grafo [[Majláth]] donis al li libertempon por tute dediĉi sin al la disvastigo de Esperanto. Samjare li fariĝis sekretario de [[ICK]] kaj ricevis komision fari propagandan vojaĝon tra pluraj landoj; li partoprenis la organizajn laborojn de la UK-j en [[17-a UK 1925|Ĝenevo]], [[19-a UK 1927|Danzig]] kaj [[21-a UK 1929|Budapest]].
Linio 26:
Tiam kreskis la bezono de porinstruantaj kursoj. Andreo Cseh iniciatis ilin kaj okazigis internaciajn pedagogiajn seminariojn, unue en Budapeŝto (1929) kaj poste en Arnhem (Nederlando) dum multaj jaroj.
 
La 24-an de majo [[1930]] li fondis kun ges-roj [[Julia C. Isbrücker|Isbrücker]] la [[Internacia Cseh-Instituto de Esperanto|Internacian Cseh-Instituton de Esperanto]]. Pro tio li iĝis nedezirita persono en [[UEA]] kaj li ne rajtis partopreni en la [[UK 1931|UK de Krakovo]]<ref>[[Flandra Esperantisto]], apr. 1932, p. 161.</ref>. En [[1932]] li estis fondinto kaj ĉefredaktoro de la gazeto [[La Praktiko]] <nowiki/>kiu aperadis ĝis 1970 (en la lastaj jaroj prizorgata de UEA de 1964).
 
En [[1931]] li estis plurfoje en [[Instruado en Berlino|Berlino]] kaj instruis.