Vikipedio

Argentino: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Linio 686:
[http://congresosdelalengua.es/rosario/ponencias/aspectos/quiroga_c.htm] III CILE. Paneles y ponencias. César Eduardo Quiroga Salcedo.</ref>
 
En la argentina nordokcidento, la [[anda hispana lingvo|anda hispana]] kuniĝas kun la dialekto rioplata. La [[provinco Córdoba (Argentino)|provinco Córdoba]] kaj ĉefe ĉe ĝia [[Kordobo (Argentino)|provinca ĉefurbo]], posedas specifan singularan moduladon, distingan jam je unua aŭskulto. Aliaj gravaj trajtoj de la hispana parolata en Argentino, krom tiuj vortotrezoraj (en kiuj abundas [[itala|italismoj]], [[Keĉua|keĉuismoj]], gvaranismoj, kaj [[Mapuĉa lingvo|mapuĉismoj]]), estas la [[ipsilonismo]] kun ''retremeco'' kaj la uzado de vortoj el la gvarania kiel en la esprimo [[che]]. La ipsilonismo kun retremeco, prononco de la ''[[ll]]'' kaj de la ''[[y]]'' kiel postalveola [[frikativo]], troviĝas tre etenda en la kulta parolmaniero, kun la plej elstara escepto de la argentina Nordoriento.
{{redaktata}}
Otros rasgos significativos del español hablado en la Argentina, aparte de los lexicales (en los que abundan [[italianismo]]s, [[Anexo:Quechuismos en el idioma español|quechuismos]], guaranismos, y [[Idioma mapuche|araucanismos]]), son el [[yeísmo]] con ''rehilamiento'' y el uso de vocablos del guaraní como en la expresión [[che]]. El yeísmo con rehilamiento, pronunciación de la ''[[ll]]'' y de la ''[[y]]'' como una [[consonante fricativa|fricativa]] postalveolar, se encuentra muy extendido en el habla culta, con la excepción más notable del Nordeste argentino.
 
ElLa idioma guaraní[[gvarania]] (avañe'ë) cuentahavas con hablantesparolantojn en todola eltuta NordesteNordoriento ykaj, especialmenteĉefe, en ella interiorinterno de la [[provincia deprovinco Corrientes]], dondekie comparteĝi elkunhavas estatusoficialecon oficialkun junto con el idiomala españolhispana.
{{redaktata}}
El idioma quechua cuenta con un llamativo número de hablantes en la [[provincia de Santiago del Estero]], donde se habla un dialecto muy diferenciado denominado quichua, y también en zonas de la [[provincia de Jujuy]] donde se usa una variedad de este idioma más similar a la que se habla en el suroeste de [[Bolivia]].
 
La [[keĉua]] havas rimarkindan nombron de parolantoj en la [[provinco Santiago del Estero]], kie oni parolas dialekton tre diferencigitan nome kiĉŭa, kaj ankaŭ en zonoj de la [[provinco Jujuy]] kie oni uzas variaĵon de tiu lingvo pli similan al tiu kiun oni parolas en la sudokcidento de [[Bolivio]].
El idioma [[mapudungun]], la lengua de los [[mapuches]], cuenta con hablantes en las provincias de la [[Patagonia]], reflejando la larga y fuerte influencia de los [[mapuches]], o [[araucanización]], sobre los [[pueblos indígenas de Argentina|nativos argentinos]] de las áreas patagónicas y la llanura pampeana.
 
La [[mapuĉa lingvo]], nome la lingvo de la [[mapuĉoj]], havas parolantojn en la provincoj de la [[Patagonio]], montrante la fortan influon de la [[mapuĉoj]], aŭ [[araŭkanigo]], super la indiĝenoj de Argentino de la areoj kaj patagoniaj kaj pampebenaj.
En la periferia de las grandes aglomeraciones urbanas, producto de constantes migraciones del noreste argentino, de [[Paraguay]], [[Bolivia]] y [[Perú]], hay hablantes del [[Idioma guaraní|guaraní]], [[lenguas quechuas|quechua]] y [[idioma aimara|aimara]].
{{redaktata}}
En algunas zonas limítrofes con el [[Brasil]], es habitual el uso del [[portuñol]], hibridación del español de la Argentina con el portugués de [[Brasil]], dado sobre todo en la [[provincia de Misiones]], y en menor medida en [[provincia de Corrientes|Corrientes]] y [[provincia de Entre Ríos|Entre Ríos]].
 
En la periferio de la grandaj urbaj aglomeraĵoj, produkto de konstantaj migradoj de la argentina nordoriento, el [[Paragvajo]], [[Bolivio]] kaj [[Peruo]], estas parolantoj de la [[gvarania]], [[keĉua]] kaj [[Ajmara lingvo|ajmara]]. En kelkaj zonoj limaj kun [[Brazilo]], estas ofta la uzado de la [[portuñol]], tie hibridaĵo de la hispana de Argentino kun la [[portugala]] de [[Brazilo]], ĉefe en la [[provinco Misiones]], kaj malplie en [[provinco Corrientes|Corrientes]] kaj [[provinco Entre Ríos|Entre Ríos]].
Diversas comunidades de inmigrantes e hijos de inmigrantes todavía mantienen las lenguas de su región de origen, aunque este uso se pierde a medida que avanzan las generaciones. El más destacable por la cantidad de hablantes es el [[Idioma italiano|italiano]], siendo otros destacables el [[Idioma alemán|alemán]], [[Idioma japonés|japonés]], [[Idioma portugués|portugués]], [[Idioma yiddish|yiddish]] en las [[Historia de los judíos en Argentina|comunidades judías argentinas]], [[Idioma galés|galés]] en [[provincia de Chubut|Chubut]], [[Idioma polaco|polaco]] y más recientemente el [[chino mandarín]].
 
Diversaj komunumoj de enmigrantoj kaj filoj de enmigrantoj ankoraŭ tenas la lingvojn de ties devenregiono, kvankam tiu uzo perdiĝas laŭmezure ke antaŭeniras la generacioj. Plej elstara pro la kvanto de parolantoj estas la [[itala]], dum aliaj notindaj estas la [[germana]], la [[japana]], la [[portugala]], la [[jida]] en la argentinaj [[judoj|judaj komunumoj]], la [[kimra]] en [[provinco Chubut|Chubut]], la [[pola]] kaj plej ĵuse la [[Nordĉina dialektaro|mandarena lingvo]].
Algunas jergas se han extendido tanto que han merecido tratamientos especiales, como el lunfardo y el [[rosarigasino]]. El primero se halla muy difundido por su uso en las letras del tango, pero ha perdido buena parte de su influencia en el habla corriente, por el cambio generacional.
 
Kelkaj [[ĵargono]]j etendiĝis tiom ke ili meritis specifajn traktadojn, kiel la lunfardo kaj la ''rosarigasino''. La unua estas tre disvastigita pro ties uzado en la vortumado de la tango, sed ĝi perdis grandan parton de sia influo en la ĉiutaga parolmaniero, pro la generacia ŝanĝo.
 
== Ekonomio ==
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Argentino"