Atlantiko: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →‎Marfundo: vikiigo
Linio 41:
 
[[Dosiero:Atlantic bathymetry.jpg|eta|Atlantika [[bathymetry]]|Mapo kiu uzas koloron por montri oceanan profundon]]
La ĉefa kvalito de la [[batimetrio]] (malsupra [[topografio]]) estas submara [[mezoceana dorso]] nomita la [[Mezantlantika Kresto]].<ref>{{cite book| author = Kenneth J. Hsü| title = The Challenger at Sea: A Ship That Revolutionized Earth Science| year = 1992| isbn = 978-0-691-08735-1| page = 57 }}</ref>. Ĝi etendiĝas de [[Islando (insulo)|Islando]] en la nordo ĝis ĉirkaŭ 58° suda latitudo, atingante maksimumon da larĝo de proksimume 860 marmejloj ({{unuo|1,.590&nbsp;|km}}; 990 mejl.). Granda tektona fosaĵo ankaŭ etendas laŭ la kresto super la plej granda parto de ĝia longo. La akvoprofundeco ĉe la apekso de la kresto estas malpli ol 2,700 metroj (1,500 [[klafto]]j; 8,900&nbsp;ft) en la plej multaj lokoj, dum la fundo de la kresto estas tri fojojn tiel profunde. Pluraj pintoj leviĝas super la akvo kaj formas insulojn.<ref>{{cite book| author = Kenneth J. Hsü| title = The Mediterranean Was a Desert: A Voyage of the Glomar Challenger| year = 1987| isbn = 978-0-691-02406-6}}</ref>. La Suda Atlantika Oceano havas kroman submaran kreston, nome la [[Valvis-dorso]]n.<ref>National Geographic Atlas of the World: Revised Sixth Edition, National Geographic Society, 1992</ref>.
 
La [[Mezantlantika Kresto]] apartigas Atlantikon en du grandajn trogojn kun profundoj de 3,700-5,500 metroj (2,000-3,000 klaftoj; 12,100-18,000&nbsp;ft). Transversaj krestoj ''kurantas'' inter la kontinentoj kaj la Mezantlantika Kresto dividas la marfundon en multajn basenojn. Kelkaj el la pli grandaj basenoj estas la basenoj Blake, Gujanoj, Nordameriko, Kabo-Verdo, kaj Kanariaj Insuloj en la Norda Atlantiko. La plej grandaj sudatlantikaj basenoj estas la basenoj Angolo, Kabo, Argentino, kaj Brazilo.