Purlanda budhismo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 45:
[[Nianfoo|Ripetado de la nomo de Amitabo]] estas tradicia formo de Konscio pri la Budho (Sanskrite ''{{IAST|buddhānusmṛti}}''). Ĉi tiu termino tradukiĝis ĉinlingven per ''nianfo'', kaj japanlingven per ''nembutsu''. La praktiko temas pri rememori la budhon ripetante lian nomon, kio helps al la praktikanto fiksi sian atenton je tiu budho (Vidu: ''[[samadio]]'').<ref name="Luk, Charles 1964. p. 83">Luk, Charles. ''The Secrets of Chinese Meditation.'' 1964. p. 83</ref> Ĉi tion oni povas fari aŭ voĉe aŭ silente, aŭ kun aŭ sen budhista [[rozario]]. Tiuj, kiuj praktikas ĉi tiun metodon ofte dediĉas sin al antaŭdecidita nombro de ripetdoj ĉiutage.<ref name="Luk, Charles 1964. p. 83"/> Laŭtradicie, oni diras, ke la dua prapatro de la Purlanda skolo praktikis tion la tutan tagon kaj nokton senĉese, kaj ke ĉiun fojon, lumo brilis en lia buŝon. Tial, li ricevis la titolon "Granda Majstro de Lumo" (光明大師) de la imperiestro [[Gaozong]] (ĉine 高宗) dum la [[Dinastio Tang]].<ref name="Luk, Charles 1964. p. 84">Luk, Charles. ''The Secrets of Chinese Meditation.'' 1964. p. 84</ref>
 
En ĉina budhismo, estas parenca praktiko nomita la "duopa vojo de kultivado pri [[zeno|ĈanoChan]] kaj la Pura Lando", kio ankaŭ estas nomita la "duopa vojo de malpleneco kaj estado."<ref name="Yuan, Margaret 1986. p. 55">Yuan, Margaret. ''Grass Mountain: A Seven Day Intensive in Ch'an Training with Master Nan Huai-Chin.'' 1986. p. 55</ref> Laŭ [[Nan Huai-Chin]], la nomo de la budho Amitabo estas dirita malrapide, kaj la menso malpleniĝas post ĉiu ripeto. Kiam iluziaj pensoj aperas, oni ripetas la frazon por forbalai ilin. Per senĉesa praktikado, la menso kapablas adi paĉe en malpleneco, post iom atingante la samadion.<ref name="Yuan, Margaret 1986. p. 55"/>
 
===Daranio de Naskiĝo en la Pura Lando===
Linio 87:
En ĉina budhismo, Purlanda praktiko neniam apartiĝis en alian sekton de la ĝenerala mahajana praktiko.<ref>Sharf, Robert (2002). [https://web.archive.org/web/20120426051610/http://buddhiststudies.berkeley.edu/people/faculty/sharf/documents/Sharf2003.%20TP%20Chan%20and%20Pure%20Land.pdf On Pure Land Buddhism and Pure Land/Chan Syncretism in Medieval China], T`oung Pao Vol. 88 (4-5), 283-285</ref> Precipe, la Purlanda kaj Zena praktikoj ofte estas konsideritaj kiel akordigeblaj, kaj neniu neta distingo inter ili estas farita.<ref name=faces>Prebish, Charles. Tanaka, Kenneth. ''The Faces of Buddhism in America.'' 1998. p. 20</ref> Ĉinaj budhistoj tradicie konsideras la praktikon mediti kaj la praktikon deklami la nomon de Amitabo kiel kompletigajn kaj eĉ unuopajn metodojn atingi vekiĝon.<ref name=faces/> Estas pro tio, ke ili vidas deklamadon kiel metodon mediti por koncentri la menson kaj purigi la pensojn.<ref name=faces/> Ĉinaj budhistoj vaste konsideras ĉi tiun formon deklami kiel alte efikan formon de meditado.<ref name=faces/>
 
Historie, multaj budhistaj instruistoj en Ĉinio ankaŭ instruis kaj Ĉanon (Zenon)Chan-on kaj la Puran Landon kune. Ekzemple, dum la [[Dinastio Ming]], [[Hanshan Deking]] kaj multe de liaj samtempuloj rekomandis la dupona praktikon de la ĈanaChan-a kaj Purlanda metodoj, proponante konscion pri la budho Amitabo por purigi la menson cele al la antigo de mem-vekiĝo.<ref>Keown, Damien. ''A Dictionary of Buddhism.'' 2003. p. 104</ref>
 
===Tibeta Budhismo===