Dekstra aŭtoritatemo: Malsamoj inter versioj

La koncepton pri dekstra aŭtoritatemo enkondukis kanad-usona psikologiisto [[Bob Altemeyer]] en [[1981]].<ref>Altemeyer, B. (1981) ''Right-wing authoritarianism''. University of Manitoba Press.</ref> kiel pliprecizigon de la teorio de la [[aŭtoritatema personeco]], originita de la enketistoj el [[Universitato de Kalifornio ĉe Berkeley]] [[Theodor W. Adorno]], [[Elsa Frenkel-Brunswik]], [[Daniel Levinson]], kaj [[Nevitt Sanford]].<ref>Adorno, T. W., Frenkel-Brunswik, E., Levinson, D. J., & Sanford, R. N. (1950). ''The authoritarian personality''. New York: Harper and Row.</ref> Post longa demandara enketado kaj statistika analizo, Altemeyer trovis, ke nur tri el la originalaj naŭ hipotezitaj komponaĵoj de la modelo interkorelaciis: aŭtoritatema cedemo, elaŭtoritataaŭtoritatisma agreso, kaj konvenciemo. Enketistoj tradicie supozis, ke ekzistis nur unu speco de aŭtoritatema personeco, kiu povus esti aŭ sekvanto aŭ gvidanto. La malkovro, ke sekvantoj kaj gvidantoj estas plej ofte malsamaj specoj de aŭtoritatemuloj, estas bazita je enketoj faritaj de Sam McFarland.<ref name="Altemeyer, B. 1998 pp. 47">Altemeyer, B. (1998). The other ‘authoritarian personality.’ In M. Zanna (Ed.) ''Advances in Experimental Social Psychology'', ''30'' (pp. 47–92). San Diego: Academic Press.</ref>