Purlanda budhismo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 10:
[[Image:Mount Lushan - fog.JPG|thumb|[[Luŝan|La Monto Luŝan]], kie la ĉina Purlanda tradicio fondiĝis.]]
===Historio en
La Purlanda instruado unue disvolviĝis en [[Hindio]], kaj estis tre populara en [[Ĝamuo kaj Kaŝmiro|Kaŝmiro]] kaj [[Centra Azio]], el kie ili eble originis.<ref>Skilton, Andrew. ''A Concise History of Buddhism.'' 2004. p. 104</ref> Purlandaj sutroj venis de [[Gandara|Gandaro]] al Ĉinio jam de la jaro 147 KE, la [[kuŝana|Kuŝana Imperio]] monaĥo [[Lokaksemo]] komencis traduki la unuajn budhistajn sutrojn en la ĉinan.<ref>{{cite web|title=The Korean Buddhist Canon: A Descriptive Catalog (T. 361)|url=http://www.acmuller.net/descriptive_catalogue/files/k0024.html}}</ref> La plej fruaj el ĉi tiuj tradukaĵoj indikas antaŭan tradukadon de la [[gandhara lingvo]], [[prakrita]] lingvo parenca kun [[Sanskrito]].<ref>Mukherjee, Bratindra Nath. ''India in Early Central Asia.'' 1996. p. 15</ref> Ankaŭ ekzistas bildoj de la budho Amitabo kun la [[bodisatvo]]j [[Avalokiteŝvaro]] kaj [[Mahastamaprapto]] kreitaj en Gandario dum la Kuŝana epoko.<ref>{{cite web|url=http://huntingtonarchive.osu.edu/studypages/internal/dl/SouthAsia/Buddhist/pgs/u5/DL0230m.htm|title=Gandharan Sculptural Style: The Buddha Image}}</ref>
Linio 26:
{{quote|Ĉi tiu lando, nomita Sukavatio aŭ "feliĉa," havas multege da detaloj. Tio sugestas, ke la sutroj servis por gvidiloj pri bilda meditado, kaj ankaŭ faras impreson de magika mondo plena je intensaj delicoj por la vido kaj aŭdo.}}
En la "Sutro de Senfina Vivo
===Frua Historio en Ĉinio===
La Purlanda instruado unue graviĝis en Ĉinio pro la fondiĝo de la [[Ĵianĝi|templo Donglin]] ĉe la [[Luŝan|monto Lu]] (ĉine 廬山) de [[Huijuan]] (ĉine 慧遠) en la jaro 402 KE. Kiel juna viro, Huijuan praktikis [[Daoismo]]n, sed trovis la
La Purlandaj
{{quote|[Tanluan] priskribas la bildigon de Amitabo kaj Sukavatio je plej etaj detaloj, li konsideras la vokon de la nomo de la Budho kiel [[mantro|sorĉon]] kun efiko en la nepripensebla mondo (''acintya-dhātu''), kaj li priskribas, kiel la vekiĝinta adepto de la Pura Lando estigas homajn korpojn (''nirmita'') en ĉiuj tempoj kaj lokoj. Lia scio pri budhismo estas profunda. Li uzas pli ol dudek sutrojn kaj pli ol dek du ŝastrojn por pruvi sian argumenton. Estas okdek unu referencoj al la 'Mahapraĝnja-paramita ŝastro" mem, kaj dudek unu referencoj al la ĉina [[Madjamaka]]-majstro [[Sengchao]], kaj ĉiuj el tiuj estas trafaj kaj pravaj.}}
Pli poste, la
==La Pura Lando==
Nuntempaj Purlandaj tradicioj kredas, ke Amitabo instruas la [[Darmo]]n en sia budhejo (Sanskrite ''buddhakṣetra''), aŭ "pura lando" (ĉine 净土, ''Jìngtǔ''), regiono, kiu oferas ripozon ekster [[karmo|karma]] migrado. La pura lando de Amitabo, Sukavati, estas priskribita en la ''Pli Longa Sukhāvatīvyūha-Sutro'' kiel lando de beleco supera
==Meditado==
===Konscio pri la Budho Amitabo===
[[Nianfoo|Ripetado de la nomo de Amitabo]] estas tradicia formo de Konscio pri la Budho (Sanskrite ''{{IAST|buddhānusmṛti}}''). Ĉi tiu termino tradukiĝis ĉinlingven per ''nianfo'', kaj japanlingven per ''nembutsu''. La praktiko temas pri rememori la budhon ripetante lian nomon, kio
En ĉina budhismo, estas parenca praktiko nomita la "duopa vojo de kultivado pri [[Chan]] kaj la Pura Lando", kio ankaŭ estas nomita la "duopa vojo de malpleneco kaj estado."<ref name="Yuan, Margaret 1986. p. 55">Yuan, Margaret. ''Grass Mountain: A Seven Day Intensive in Ch'an Training with Master Nan Huai-Chin.'' 1986. p. 55</ref> Laŭ [[Nan Huai-Chin]], la nomo de la budho Amitabo estas
===Daranio de Naskiĝo en la Pura Lando===
[[File:Amitabha Mantra.png|thumb|Gravaĵo de [[sanskrita]] [[daranio]] por la [[budho]] [[Amitabo]], skribita per la [[skribo sidama]]. [[Ŝtonkavernaro de Mogao]], [[Dunhuang]], [[Ĉinio]]]]
Deklami la [[daranion]] de Naskiĝo en la Pura Lando estas alia metodo en Purlanda budhismo. Similaspekta al la koncentriĝa praktiko
:namo amitābhāya tathāgatāya tadyathā
:amṛt[od]bhave amṛta[siddhambhave]
:amṛtavikrānte amṛtavikrāntagāmini
:gagana kīrtī[kare] svāhā
Ĉinoj uzas version de ĉi tiu daranio [[transliterumo|
===Bildigaj
Alia praktiko en Purlanda budhismo estas medita kontemplado kaj mensa bildigo de [[Amitabo]], liaj kunaj bodisatvoj, kaj la Pura Lando. La bazo de ĉi tio troviĝas en la ''[[Sutro de Kontemplado]]'', en kiu la [[Sidarto Gotamo|Budho]] priskribas al la Reĝino Vaidehi la praktikojn de dek tri paŝ-post-paŝaj bildigaj metodoj, konformaj laŭ la atingo de variaj niveloj de naskiĝo en la Pura Lando.<ref>Luk, Charles. ''The Secrets of Chinese Meditation.'' 1964. p. 85</ref> La unua el ĉi tiuj paŝoj estas la kontemplado de subiranta suno, ĝis la mensa bildo iĝas klara, la okuloj aŭ fermitaj aŭ malfermitaj.<ref name=inagaki-xix>Inagaki, Hisao. ''The Three Pure Land Sutras.'' 2003. p. xix</ref> Ĉiu posta paŝo aldonas detalaĵojn al la bildo de Sukavatio, kaj la lasta kontemplado temas pri vasta bildo enhavanta la budhon Amitabo kaj liaj kunaj bodisatvoj.<ref name=inagaki-xix/> Laŭ Inagaki Hisao, ĉi tiu bildiga metodo tre vaste uziĝis pasintece cele
==Iri al la Pura Lando==
Linio 68:
* Antaŭscii la horon de morto (預知時至): iuj personoj pretiĝas per bano kaj ripetado de la nomo de [[Amitabo]].
* La "Tri Okcidentaj Sanktuloj" (西方三聖): Amitabo kaj la du bodisatvoj, [[Avalokiteŝvaro]] maldekstre kaj [[Mahastamaprapto]] dekstre, aperas kaj bonvenigas la mortanton. Apero de aliaj budhoj aŭ bodisatvoj estas konscie preterlasitaj, ĉar ili eble estas spiritoj malicaj kaj trompaj, kiuj malhelpus al la persono eniri la Puran Landon.<ref>[http://www.amtb.cn/section1/fl.asp?web_choice=6 淨空法師佛學問答(死生篇)]</ref>
* Arkivoj de Purlandaj adeptoj mortintaj, kiuj lasis ''[[ŝariro]]
La lasta parto de la korpo malvarmiĝi estas la verto (fontanelo). Laŭ budhista instruado, estuloj kiuj eniras la Puran Landon eliras la korpon tra la [[fontanelo]] ĉe la supro de la krano. Tial, ĉi tiu parto de la korpo restas varma pli longe ol la resto de la korpo. La ''Versoj pri la Strukturo de la Ok Konscioj'' (八識規矩補註),<ref>[[Tajŝoa Tripitaka]] no 1865</ref> diras: "al sanktulejo la lasta korpa varmo en la verto, al [[devao|devaejo]] en la okuloj, al homejo en la koro, al [[pretao|pretaejo]] en la ventro, al animalejo en la patelo, al inferejo en la plando." Vidu ankaŭ: ''[[pobao]]''.
Linio 76:
Kiam persono mortas, unue la preĝo "bonŝancon en la alia mondo" estas farita por la mortinto. Tiam, la familio funebras dum 49 tagoj ĝis la renaskiĝo de la mortinto (Purlandaj sektoj foje diras "ĝis renaskiĝo en la Pura Lando").
==Varieco Inter
{{Budhismo kaj Ĉinio}}
{{Japana Budhismo}}
{{Ĉefartikolo|Budhismo kaj Ĉinio|Japana Budhismo}}
===Hinda Budhismo===
{{quote|Gravaj novaĵoj sendube estiĝis pro la intermiksado de frua budhismo kaj la mahajano en Kaŝmiro. Per la gvidado de [[Sarvastivado|Sarvastivadaj]] instruistoj en la regiono, granda nombro de influhavaj meditoskoloj disvolviĝis, prenante kiel sian inspiron la bodhisatvo [[Majtrejo]]. [...] La kaŝmiraj meditoskoloj havis sendube grandan influon je la estiĝo de la praktikoj de ''buddhānusmṛti'', koncernante la 'rememorigon de la Budho(j)', kio pli poste fariĝis karakterizaĵo de mahajana budhismo kaj la [[Vaĝrajano|Tantro]].}}
Linio 88:
En ĉina budhismo, Purlanda praktiko neniam apartiĝis en alian sekton de la ĝenerala mahajana praktiko.<ref>Sharf, Robert (2002). [https://web.archive.org/web/20120426051610/http://buddhiststudies.berkeley.edu/people/faculty/sharf/documents/Sharf2003.%20TP%20Chan%20and%20Pure%20Land.pdf On Pure Land Buddhism and Pure Land/Chan Syncretism in Medieval China], T`oung Pao Vol. 88 (4-5), 283-285</ref> Precipe, la Purlanda kaj Zena praktikoj ofte estas konsideritaj kiel akordigeblaj, kaj neniu neta distingo inter ili estas farita.<ref name=faces>Prebish, Charles. Tanaka, Kenneth. ''The Faces of Buddhism in America.'' 1998. p. 20</ref> Ĉinaj budhistoj tradicie konsideras la praktikon mediti kaj la praktikon deklami la nomon de Amitabo kiel kompletigajn kaj eĉ unuopajn metodojn atingi vekiĝon.<ref name=faces/> Estas pro tio, ke ili vidas deklamadon kiel metodon mediti por koncentri la menson kaj purigi la pensojn.<ref name=faces/> Ĉinaj budhistoj vaste konsideras ĉi tiun formon deklami kiel alte efikan formon de meditado.<ref name=faces/>
Historie, multaj budhistaj instruistoj en Ĉinio ankaŭ instruis kaj Chan-on kaj la Puran Landon kune. Ekzemple, dum la [[Dinastio Ming]], [[
===Tibeta Budhismo===
La Tibeta Purlanda budhismo havas delongan kaj kreeman historion jam de la jarcentoj 8a kaj 9a KE, la epoko de la [[Tibeta Imperio]], kun la tradukado kaj kanonigado de la Sanskritaj ''Sukhāvatīvyūha'' sutroj tibetlingven. Tibetaj verkoj de Purlandaj preĝoj kaj artaj bildoj de [[Sukavatio]] en Centra Azio estis kreitaj tiam. Tibeta Purlanda literaturo konsistigas distingan ĝenron kaj enhavas vastan gamon de skribaĵoj, "aspiraj preĝoj naskiĝi en Sukavatio" (tibete ''bde-smon''), komentaroj pri la preĝoj kaj la sutroj, kaj meditadoj kaj ritoj propraj al la [[Vaĝrajano|Vaĝrajana]] tradicio. La inkluzivigo de ''phowa'' ([[pobao]]) (metodoj transigi la menson) en Purlandaj meditadoj estas tekste montrebla dum la 14a jarcento, en ''La Stara Herbero'' (tibete '''Pho-ba 'Jag-tshug ma''), ''[[Termao|termaa]]'' teksto laŭdire datiĝante de la epoko de la tibeta imperio. Granda nombro de budhistaj trezor-tekstoj estas dediĉitaj al la Budho [[Amitabo]] kaj al ritoj rilataj al lia pura lando, dum la ĝenerala agnosko de [[pobao]] en tibetaj mort-ritoj eble populariĝis pro la Purlanda budhismo proponita de ĉiuj skoloj de [[Tibeta Budhismo]].<ref>''Luminous Bliss: A Religious History of Pure Land Literature in Tibet'', 2013, by Georgios T. Halkias, University of Hawaii Press.</ref>
Estas multe da trezor-teksoj kunaj kun Tibeta Purlanda budhismo<ref>''Luminous Bliss: A Religious History of Pure Land Literature in Tibet'', 2013, by Georgios T. Halkias, University of Hawaii Press, chapter 5.</ref> kaj la [[tertono]] [[Rigdzin Longsal
Gyatrul (n. 1924),<ref>Source: [http://www.tashicholing.org/Gyatrul.html biography] (
<blockquote>
Estas grave apliki nian scion ene. La Budho atingis Nirvanon tiel ĉi. La puraj landoj estas enaj; la mensaj afliktiĝoj estas enaj. La esenca ago estas rekoni la mensajn afliktiĝojn. Nur rekonante ilian naturon ni povas atingi Budhecon.<ref>Chagmé, Karma (author, compiler); Gyatrul Rinpoche (commentary) & Wallace, B. Alan (translator) (1998). ''A Spacious Path to Freedom: Practical Instructions on the Union of Mahamudra and Atiyoga''. Ithaca, New York, USA: Snow Lion Publications. ISBN 978-1-55939-071-2; ISBN 1-55939-071-9, p.35</ref>
Linio 101:
===Japana Budhismo===
En [[Japana budhismo]], la Purlanda instruado fariĝis sendependaj instituciaj sektoj, kiel estas videbla laŭ la sektoj [[
Fortaj instituciaj limoj ekzistas inter la sektoj, kiuj servas al nete
Renkontinte la japanajn purlandajn tradiciojn, kiuj substrekas la fidon, multaj okcidentuloj
==Vidu Ankaŭ==
Linio 124:
==Pliaj Legindaĵoj==
* Amstutz, Galen (1998). [http://www.jstor.org/stable/3270334 The Politics of Pure Land Buddhism in India], Numen 45 (1), 69-96
* {{Citation|last1=Inagaki |first1=Hisao, trans. |title=The Three Pure Land Sutras |date=2003 |publisher=Numata Center for Buddhist Translation and Research |location=Berkeley |url=http://www.bdk.or.jp/pdf/bdk/digitaldl/dBET_ThreePureLandSutras_2003.pdf |page= |isbn=1-886439-18-4 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140512124959/http://www.bdk.or.jp/pdf/bdk/digitaldl/dBET_ThreePureLandSutras_2003.pdf |archivedate=May 12, 2014 }}
* Müller, F. Max (trans) Buddhist Mahâyâna texts Vol.2: The larger Sukhâvatî-vyûha, the smaller Sukhâvatî-vyûha, the Vagrakkedikâ, the larger Pragñâ-pâramitâ-hridaya-sûtra, the smaller Pragñâ-pâramitâ-hridaya-sûtra. The Amitâyur dhyâna-sûtra, translated by J. Takakusu. Oxford, Clarendon Press 1894. [https://archive.org/details/buddhistmahy02cowe Pure Land Sutras]
|