Maksimiliano Kolbe: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Hwf10 (diskuto | kontribuoj)
patrono de esperantistoj
Linio 60:
P. Maksimiliano ne mortis, li oferis la vivon por la frato. En tiu morto kiu el la homa vidpunkto estis terura, troviĝas grandeco de la homa agado kaj de la homa decido: memvole oferi sin ĝismorte pro la amo.”
 
· Vitale M. Bommarco, OFMConv (siatempe generalo de la ordeno), la [[25-a de marto|25an de marto]] [[1982]], [[Romo]] – antaŭparolo por la libro “Massimiliano Kolbe – Patrono del nostro difficile secolo” (aŭtoro K. Wojtyła). “Kolbe kaj Wojtyła havas multon komunan: ambaŭ estas filoj de la pola nacio kaj de la apostolo de la universala spirito, sed unu afero plej proksime ligas ilin: ambaŭ portas en la koro kaj en la blazono la nomon Maria. Al Maria ili estas konsekritaj!”
 
· Yves Ivonides, antaŭparolo en la libro “Dragovoljac bunkera gladi”, [[Zagreb]], [[1997]] (aŭtoro Živko Kustić). Laŭ karaktero li estis inteligenta, sed li ne sopiris sciencan karieron. Tiu junulo, kun subtila aspekto kaj malbona sano, anime estis homo kiu deziris detruadi kaj konstruadi. Li ne lernis pro la scio, sed per tiu scio, per tiu rekonita armilo batali, labori, agi.