Ignacio Agramonte: Malsamoj inter versioj

'''Ignacio AGRAMONTE Y LOYNAZ''', [[Kubo|kuba]] patrioto pri la sendependeco, naskiĝis la [[23-an de decembro]] [[1841]] en Puerto Príncipe, nuntempa provinco [[Camagüey (provinco)|Camagüey]]. Filo de Ignacio Agramonte Sánchez Pereira, [[advokato]] kiel multaj el liaj antaŭuloj, kaj María Filomena Loynaz y Caballero, devenanto el riĉa [[familio]] de la urbo [[Camagüey (urbo)|Camagüey]]. Agramonte realigis unuajn studojn en sia naskiĝurbo kaj poste antaŭ la maleblo studi ĉe supera instituto en Puerto Príncipe, en [[1852]] estis sendita al [[Barcelono]], [[Hispanio]], kie li eniris en la lernejon de Isidoro Prats kie studis tri jarojn. En [[1855]] post tiuj tri jaroj en Hispanio li revenas al Kubo kaj en la [[Havana Universitato|Universitato de Havano]] studas por ricevi sian licenciitan titolon la {{daton|11|junio|1865}}.

 

Agramonte estis unu el la ĉefaj gvidantoj de la kubanoj por la kuba sendependiĝo dum la [[Dekjara Milito (Kubo)|Dekjara Milito]] ([[1868]]-[[1878]]). Li estis la reprezentanto de la[[regiono]] Camagüey en la [[Asembleo de Guáimaro]] kie konfrontis la orientan reprezentanton [[Carlos Manuel de Céspedes]] ĉar laŭ Agramonte la estonta Respubliko devos esti gvidata de la civitanoj kaj ne de la armeo kiel Céspedes deziris.