'''Petrus KeniciusKENICIUS''' (1555-1636)latinigite; origine ''Peter Königsson'') (* Baggböle, Umeå Komunumo, en la [[1555]] - [[Upsalo]], en la [[3-a de februaro]] [[1636]])<ref>[http://runeberg.org/nfbm/0740.html Nordisk familjebok]</ref><ref>[http://runeberg.org/sbh/a0574.html Svenskt biografiskt handlexikon]</ref> estis luterana Ĉefepiskopo de [[Upsalo]] el 1609 ĝis sia morto. Li estis edukita en la [[Universitato de Wittenberg|Universitatoj de Wittenberg]] kaj [[Universitato Rostock|Rostock]]. En 1589, li estis arestita de la reĝo [[Johano la 3-a (Svedio)|Johano la 3-a]], kune kun [[Nicolaus Olai Bothniensis]] (1550-1660)<ref>[http://runeberg.org/sbh/bothniol.html Svenskt biografiskt handlexikon]</ref>, estonta ĉefepiskopo inter 1599-1600. La kialo de la malkonkordoj kun la reĝo estis la ne-luterana liturgio. Post sia liberiĝo, li partoprenis, en 1593, en la Sinodo de Upsalo<ref>La [https://en.wikipedia.org/wiki/Uppsala_Synod Sinodo de Upsalo] finiĝis en la [[20-a de marto]] [[1593]].</ref>, kiel unu el la dekdu asistantoj. En 1595, li ordeniĝis episkopo de Skara. Li estis konsiderita kiel bonega kaj senlaca laboristo, kiu dediĉis multe da tempo kaj zorgo al la [[Universitato de Upsalo]] kaj al la eklezio. Kiam li maljuniĝis, li ekmalfortiĝis pro aĝo kaj malsano kaj laŭ onidiroj, la ĉefdiocezo ekneglektiĝis.
