Charles Ernest Beulé: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Linio 6:
El liaj verkoj menciindas: »L'acropole d'Athènes« (Paris 1854); »Etudes sur le Peloponnèse« (1855); »Les monnaies d'Athènes« (1858) kaj »L'architecture an siècle de Pisistrate« (1860). Inter 1858–59 li organizis ĉe la antikva urbo de [[Kartago]] proprajn elfosadojn, kies rezultojn li konatigis en la verko »Fouilles à Carthage« (1860). En 1860 li iĝis ano de la Akademio de la enskribaĵoj kaj en 1862 daŭra sekretario de la Akademio de la artoj.
 
Mallonge poste publikiĝis »Phidias, drame antique« (1863); »Histoire de l'art grec avant Périclès« (1868) kaj »Le procès des Césars« (1867–70) en kvar ofte interpretitaj sekcioj: »Auguste, sa famille et ses amis«, »Tibère et l'héritage d'Auguste«, kiuj furoris pro la kritikego kontraŭ [[Napoleono Bonaparte|bonapartismo]]; »Le sang de Germanicus« kaj »Titus et sa dynastie«. Liaj lastaj publikigioj estis »FoŭillesFouilles et décoŭvertesdécouvertes, résumées et discutéesendiscutées en vue de l'histoire de l'art« (1873).
 
==Fonto==
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 2. Leipzig 1905, p. 780, kio [http://www.zeno.org/nid/20006323243 legeblas tie ĉi interrete.]