Jean-Georges Lefranc de Pompignan: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 4:
El familio de [[talara nobelaro]], kaj frato de la [[poeto]] [[Jean-Jacques Lefranc de Pompignan]], li estis nomumita episkopo de [[Puy]] en [[1743]] poste [[arkiepiskopo]] de [[Vienne]] ekde la 27-a de septembro 1774, kiam la reĝo kunigis la Abatejon de Saint-Chaffre al sia sidejo, ĝis [[1789]].
 
Deputito de la pastraro ĉe la [[Francaj Ĝeneralaj Statoj|Ĝeneralaj Statoj]] de 1789, Jean-Georges aliĝis al la [[Tria Stato]], estis alvokita, la [[4an4-an de aŭgusto]] [[1789]], de [[Ludoviko la 16-a (Francio)|Ludoviko la 16-a]] en sian konsilion, kiel ministro de la ''Feuille'', poste prezidento de la [[Nacia Asembleo (Francio)|Nacia Asembleo]] de [[Versajlo]] de la [[4a4-a de julio|4a]] ĝis la [[19a19-a de julio]] [[1789]].
 
Dum sia episkopa tempo, li polemikis kun la [[filozofoj]], ĉefe kun [[Voltaire]]. Same li publikigis konfiskilon kontraŭ la eldono projektita de la verkoj de tiu verkisto. En [[1747]], li estis farinta la funebran predikon de la Daŭfeno kaj, en 1768, de la reĝino [[Maria Leszczyńska]]. Li estis elstare citita en ''les Enfans<!--orthographe d'époque--> de Sodome à l’Assemblée'' de 1790.