Angla lingvo: Malsamoj inter versioj

Neniu ŝanĝo en grandeco ,  antaŭ 7 jaroj
e
→‎Aktualo: eta ŝanĝo
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →‎Skribmaniero: eta korekto
e →‎Aktualo: eta ŝanĝo
Linio 226:
La angla, ĉar etendis Anglio sian lingvon tra la tuta mondo ([[Brita Imperio]]), kaj ĉar iĝis [[Usono]] la plej granda potenco kaj [[ekonomio|ekonomia]] kaj [[milito|milita]], ĝi iĝis ''[[de facto]]'' la ''[[lingua franca]]'' nuntempa.
 
Spite la ekziston de aliaj internaciaj lingoj (kiaj la franca, germana, rusa, ĉina, araba, hispana ktp.) kaj de internaciaj planlingvoj, kiaj [[Esperanto]] aŭ malpli grave [[interlingua]] kiuj estas neŭtralaj frankalingvaoj kvankam kun malpli da parolantoj, la angla konstituas nuntempe la ĉefan lingvon por internacia komunikado. Tio rilatas al la hegemonio de la dominanta civilizacio, kiu ĝenerale ne ŝatas adopti alian lingvon, sessed male, trudas la anglan kun la koncernaj privilegioj kiujn ĝuas parolantoj de la angla kiel gepatra kaj eĉ ties landoj, kontraŭ la 96 % de la tutmonda loĝantaro en la aktualo, kiu ne havas la anglan kiel gepatra. Pro simila tialo en multaj eŭropaj landoj oni parolas lingvojn derivatajn el la [[latino]], kiu estis la oficiala (aŭ ĉefa) lingvo de la [[Romia Imperio]]. Kaj pro tiaj tendencoj, ĉefe la intelektaj elitoj pasis de la latino al la franca, poste al la angla post la [[dua mondmilito]] kaj oni antaŭvidas ke la angla suferos malpliigon en la venontaj jardekoj kontraŭ aliaj lingvoj de forta hegemonio ĉu loĝantara ĉu ekonomia ĉu milit-politika kiaj la hispana, la araba aŭ la mandarena, inter aliaj.<ref> Kinnock, Neil. [http://englishagenda.britishcouncil.org/sites/ec/files/books-english-next.pdf «Prólogo.» En Graddol, David, ''English Next''. British Council, 2006.] [[British Council]]. Konsultita la 10an de novembro 2016.</ref>
 
Aktuale ekzistas milionoj da personoj kiuj ankaŭ uzas kiel alternativo neŭtralan [[internacia helplingvo|internacian helplingvon]], simplajsimplan laŭ desegno kaj nekondiĉatajnekondiĉatan al ŝanĝoj de la mondaj potencoj. Tamen, laŭ la [[Raporto Grin]], kiu konkludas ke la uzado de [[Esperanto]] estus la plej bona solvo je meza kaj longa tempolimo por la Eŭropa Unio kaj ties civitanoj, estas certacerte ke je mallonga tempolimo tio necesigus grandan investon aŭ koston en informaj kampanjoj kaj en ŝanĝoj de la procezo de instruado kaj lernado.<ref>[http://www.ladocumentationfrancaise.fr/var/storage/rapports-publics/054000678.pdf Chapitre 7: Quelles stratégies ?] (en franca)</ref>
 
==Disvastiĝo==