Indonezio: Malsamoj inter versioj

En Indonezio vivas pli ol 300 originaj variaj [[etno]]j, kiuj konservas sian propran [[kulturo]]n kaj ankaŭ ili uzas sian propran [[lingvo]]n. Tial la registaro realigis ofican lingvon la [[indonezia lingvo|indonezian]] (Bahasa Indonesia), kies bazon kreas [[malaja lingvo|malajzia]] plenigita per lokaj lingvoj kaj [[dialekto]]j. Kutime estas uzataj apud ĝi lokaj lingvoj (la [[java lingvo|java]], la [[sunda lingvo|sunda]] ktp.) Ĉefa [[religio]] estas [[islamo]], sed en absolute alia kaj moderigita aspekto, ol kia estas konata en [[Arabio|arabaj landoj]]. La turisma Balio estas denove eksplicite [[hinduismo|hinduisma]]. Per "tramiksado" de unuopaj etnoj kaj religioj estiĝis en Indonezio certa kodekso de konduto – "'''Adat'''", kiu influas ĉiutagan vivon de la loĝantoj. Danke al ĝi oni konservas ĉi tie tradicion de firmaj valoroj, respekto kaj estimo al centoj da [[dio]]j kaj dietoj. Inter ĉefaj tradiciaj metioj apartenas [[batiko|batikado]] de [[ŝtofo]]j per tradiciaj modeloj, tekstado de ŝtofoj kaj [[silko]] kaj produktado de [[arĝento|arĝentaj]] [[juvelo]]j. Konataj estas ankaŭ multaj tradiciaj [[marioneto|marionetaj]] prezentadoj, inter ili la pupoteatro [[Vajango]], kaj kolorigitaj dancprezentoj kun [[hipnoto|hipnota]] [[muziko]] kaj interesaj kostumoj. Indonezianoj estas kontentaj kaj feliĉaj, eĉ kiam ili devas alfronti al malfacilaĵoj kaj ili estas konataj pro sia natura gastameco kaj amika konduto.

 

[[Dosiero:Waldjinah met Orkes Keroncong Bintang Surakarta Tong Tong Fair.jpg|right|thumb|Kronĉonga muzika grupo.]]

[[Kronĉongo]] estas speco de muziko el Indonezio. Ĝi normale uzas voĉon, fluton, violonon, kontrabason kaj du unikajn malgrandajn gitarojn; nome la ĉako kaj la ĉuko.

Danke al granda kvanto de diversaj [[etno]]j en Indonezio oni povas sperti festojn dum la tuta jaro. Inter la plej konataj apartenas la soleno de [[Nova jaro]] '''Caka''' sur [[Balio]] ([[marto]] – [[aprilo]]), kiam oni verŝas en [[maro]]jn kaj [[rivero]]jn templaj [[ikono]]j kaj la sono de [[tamburo]]j akompanas malbonon reen en la mondon de [[spirito]]j. En la paso de festotago '''Galungan''' [[dio]]j descendas sur Balio teren, por ke ili partoprenu la festotagojn kaj gajecon. Menciindas ankaŭ dramaj solenoj de [[Pasko]] sur insulo [[Larantuko]], vipaj dueloj en [[Rutengo]] kaj funebraj festotagoj '''Torajano''' en la centra [[Sulaveso]]. Ĉar la plimulto de la loĝantoj estas [[muslimo|islamanoj]], la plimulto de la festotagoj estas influitaj de la [[luna kalendaro]].

 

[[Silato]] (aŭ ''silat'') estas kolektiva vorto por klaso de indiĝena [[luktarto]] el geo-kultura areo de Sudorienta Azio kiu enhavas plej el Nusantara, nome la Indonezia Arkipelago, aŭ Malaja insularo kaj la tuton de la Malaja Duoninsulo. Origine disvolviĝinta en tio kio nune estas Indonezio, Duoninsula Malajzio, suda Tajlando, kaj Singapuro, ĝi estis tradicie ankaŭ praktikita en Brunejo, Vjetnamio kaj suda Filipinoj. Estas centoj da diferencaj stiloj (''aliran'') kaj skoloj (''perguruan'') sed ili tendencas kerni ĉe frapoj, artikolukto, ĵetoj, klingohavaj armiloj, aŭ kombinoj de tiuj.

 

 

== Eksteraj ligiloj ==

 

{{Ŝtatoj en Azio}}