Konrado la 3-a (Sankta Romia Imperio): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 13:
En majo 1147 Konrado kun laŭdire 70.000 kavaliroj marŝis laŭ la [[Danubo]] ĝis [[Konstantinoplo]], transiris [[Bosporo]]n kaj invadis [[Malgrandazio]]n. Tie mortis baldaŭ poste la plej granda parto de liaj kunmarŝantoj pro malsato kaj atakoj de la [[turkoj]]. Li reiris konstantinoplen kaj venis en aprilo 1148 ŝipe al [[Palestino]]. En julio li atakis vane kune kun la franca reĝo [[Ludoviko la 7-a (Francio)|Ludoviko la 7-a]] [[Damasko]]n; post tiu malvenko Konrado revenis al Germanujo.
La penegadoj, streĉigoj kaj ŝarĝoj de la krucmilitado lamigis lian spiritan povon, tiel ke li militigis la 13-jaran filon Henriko Berengar kontraŭ la grafo Welf la 6-a ĉe [[Bopfingen|Bopfingen-Flochberg]] en la 8.2.1150. Venkis la filo. Venis nun repaciĝo kun la malamiko unuflanke, sed aliaflanke ekmalamikiĝis Henriko la Leono. Konrado ĉagreniĝis post la frua morto de la filo Henriko Berengar. La duan filon li ne povis nomumi posteulo pro maladulteco; pro tio
==Fonto==
| |||