Esperantomuzeo kaj Kolekto por Planlingvoj: Malsamoj inter versioj

Ekde la komenco [[Hugo Steiner]] celis krei - apud la muzeo - ankaŭ bibliotekon por [[Esperanto]] kaj aliaj planlingvoj. La kolekto rapide kreskis danke al internacia subteno kaj fariĝis mondfama. Post la anekso de [[Aŭstrio]] fare de la nazioj en 1938, la [[Gestapo]] fermis la Esperantomuzeon, sed pro la fakto, ke la materialo apartenis al [[Aŭstria Nacia Biblioteko|ANB]], nenio estis detruita. En 1947 okazis la reinaŭguro kaj en la kvindekaj kaj sesdekaj jaroj la unua kaj dua dungo de profesiaj bibliotekistoj, [[Herbert März]] kaj [[Walter Hube]], kiu direktoriĝis en [[1965]]. Ekde 1985 gvidis ĝin [[Herbert Mayer]], ekde 2013 Bernhard Fetz; por interesatoj kaj fakuloj [[Bernhard Tuider]] deĵoras kiel unua kompetenta fakulo. 1990 aldoniĝis plia funkcia nomo, kiu rilatas al tiu biblioteka rolo: ’’Kolekto por Planlingvoj’’. En 1995 la biblioteko ricevis trian postenon.