Friedrich Ebert: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e korekto de ĉapelitaj literoj; kaj restarigo de (akcidente?) perdita ŝablono
Linio 59:
En januaro de [[1923]], Francio deklaris, ke Germanio ne plenumis reparaciajn devojn (karboliverojn), [[Francio]] kaj [[Belgio]] [[Ruhr-okupacio|okupis la Ruhr-regionon]]. Ebert apogis la pasivan nacian kontraŭstaron kaj la ĝeneralan strikon kontraŭ la militara okupo. La striko do kaŭzis damaĝojn al la germana popolo, milionoj restis sen laboro, la inflacio galopis, Adolf Hitler preskaŭ sukcese puĉis en Bavario. Ebert anstataŭ [[Wilhelm Cuno]] nomumis [[Gustav Stresemann]] kancelieron, kiu sukcese bridis la inflacion kaj atingis liberiĝon de la [[Ruhr-regiono]].
 
Ekstremaj dekstruloj senpaŭze atakis Ebert-on. Eĉ lian fruan morton rapidigis decido de germana juĝejo, ke li – en jura senco - perfidis la patrion, kiam li apogis dum la milito strikojn de la municiproduktaj laboristoj. Post la dua mondomilito, en la Federacia Respubliko oni konsideras Ebert unu el la patroj de la germana demokratio. En la naskigxdomonaskiĝdomo de Ebert, en Heidelberg, nun trovigxastroviĝas muzeo.
 
{{vivtempo|1871|1925|Ebert, Friedrich}}
[[Kategorio:Germanaj politikistoj]]
[[Kategorio:Germanaj kancelieroj]]