Pollando dum feŭda dispartigo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo kun 'thumb|Divido de la lando de Boleslao la 3-a: {{priskribo|crimson|[[Sinjoreco|Sinjora Provinco}} {{priskribo|sandybrown|F...' |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
[[Dosiero:Ustawa sukcesyjna Bolesława Krzywoustego.jpg|thumb|Divido de la lando de
{{priskribo|crimson|[[Sinjoreco|Sinjora]] Provinco}}
{{priskribo|sandybrown|Feŭdo de Pollando kontrolata de la ĉefduko}}
Linio 10:
'''Feŭda dispartigo''' estis periodo en la historio de [[Pollando]], kiu konvencie daŭris ekde [[1138]] ĝis la kronado de [[Ladislao la 1-a (Pollando)|Ladislao la 1-a]] en [[1320]]. Karakteriza kvalito de tiu periodo estis progresanta diserigo de la pola ŝtato al ĉiam pli etaj, grandparte sendependaj, [[feŭdismo|feŭdaj]] teroj. La procezo estis ligita multobliĝo de la dinastio de [[Piastoj]], kies ĉiu ano, laŭ la pola kutimjuro, havis la rajton posedi parton de la patra heredaĵo. Similaj procezoj okazis en la historio de la piasta lando jam antaŭe, sed tiam oni sukcesis ilin frue bremsi.
La longa periodo de [[feŭda dispartigo]] kontribuis al veko de regionaj diferencoj. kresko de signifo de grandsinjoroj kaj alta pastraro. Manko de forta centra decidorgano, kiu kapablus en siaj manoj koncentri la potencon de la reĝlando, kaj samtempe ofta manko de kunlaboremo inter la dukoj kaŭzis malfortiĝon de Pollando. Tial haltis la tendenco de plivastigado de la lando kaj ĝi perdis grandan parton de sia teritorio. En la periodo de feŭda dispartigo memstariĝis [[Pomerio|pomeriaj]] duklandoj (okcidenta Pomerio iris sub influon de [[Margraflando Brandenburgio]], kaj [[Gdansko|Gdanskan]] Pomerion en la 14-a jarcento transprenis la [[Ordeno de germanaj kavaliroj]]); Brendenburgio transprenis [[Lubuŝio]]n kaj [[Silezio|sileziaj]] duklandoj iĝis grandparte dependaj de [[Ĉeĥio]].
== Vidu ankaŭ ==
| |||
