Boleslavo la 3-a (Pollando): Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 2:
'''Boleslavo la 3-a Kurbabuŝa''' (n. la 20-an de aŭgusto [[1086]], m. la 28-an de oktobro [[1138]]) ([[pole]]: Bolesław III Krzywousty) estis [[Listo de reĝoj de Pollando|pola princo]] de la [[dinastio]] de [[Piastoj]], filo de [[Ladislao la 1-a Herman]] kaj de [[Judita]], la filino de ĉeĥa reĝo [[Vratislav la 2-a (Bohemio)|Vratislav la 2-a]]; por eviti batalon pri regado de siaj kvin filoj fiksis principon de [[sinjoreco]].
[[Dosiero:Polska 1102 - 1138.png|thumb|Pollando dum la regado de [[Boleslavo la 3-a (Pollando)|Boleslavo la 3-a]]]]
 
[[Dosiero:Ustawa sukcesyjna Bolesława Krzywoustego.jpg|thumb|Divido de la lando de [[Boleslavo la 3-a (Pollando)]]:
{{priskribo|crimson|[[Sinjoreco|Sinjora]] Provinco}}
{{priskribo|sandybrown|Feŭdo de Pollando kontrolata de la ĉefduko}}
{{priskribo|indigo|Provinco de Ladislao la 2-a}}
{{priskribo|darkslategray|Provinco de Boleslao la 4-a}}
{{priskribo|seagreen|Provinco de Mjeŝko la 3-a}}
{{priskribo|palegreen|Provinco de Henriko de Sandomierz}}
{{priskribo|lightpink|Vidvin-heredaĵo de Salomea el Berg}}]]
 
[[Pollando dum Feŭda dispartigo]] estis periodo en la historio de [[Pollando]], kiu konvencie daŭris ekde [[1138]] ĝis la kronado de [[Ladislao la 1-a (Pollando)|Ladislao la 1-a]] en [[1320]]. Karakteriza kvalito de tiu periodo estis progresanta diserigo de la pola ŝtato al ĉiam pli etaj, grandparte sendependaj, [[feŭdismo|feŭdaj]] teroj. La procezo estis ligita multobliĝo de la dinastio de [[Piastoj]], kies ĉiu ano, laŭ la pola kutimjuro, havis la rajton posedi parton de la patra heredaĵo. Similaj procezoj okazis en la historio de la piasta lando jam antaŭe, sed tiam oni sukcesis ilin frue bremsi.
 
La longa periodo de [[feŭda dispartigo]] kontribuis al veko de regionaj diferencoj. kresko de signifo de grandsinjoroj kaj alta pastraro. Manko de forta centra decidorgano, kiu kapablus en siaj manoj koncentri la potencon de la reĝlando, kaj samtempe ofta manko de kunlaboremo inter la dukoj kaŭzis malfortiĝon de Pollando. Tial haltis la tendenco de plivastigado de la lando kaj ĝi perdis grandan parton de sia teritorio. En la periodo de feŭda dispartigo memstariĝis [[Pomerio|pomeriaj]] duklandoj (okcidenta Pomerio iris sub influon de [[Margraflando Brandenburgio]], kaj [[Gdansko|Gdanskan]] Pomerion en la 14-a jarcento transprenis la [[Ordeno de germanaj kavaliroj]]); Brendenburgio transprenis [[Lubuŝio]]n kaj [[Silezio|sileziaj]] duklandoj iĝis grandparte dependaj de [[Ĉeĥio]].
 
== Referencoj ==