Vilhelmo la 2-a (Berg): Malsamoj inter versioj

Vilhelmo estis la unusola filo de Grafo Gerhardo de Berg el la dinastio [[duklando Jülich|Jülich(-Heimbach)]] kaj de [[Margareta de Berg|Margareta de Ravensberg-Berg]]. Li geedziĝis en 1360 kun Ana de Palatinato, filino de [[Elektoprinco]] Rupreĥto la 2-a de [[elektoprinclando Palatinato|Palatinato]]. El liaj filoj Rupreĥto, Gerhardo, Adolfo kaj Vilhelmo li ekipis Adolfon kaj Vilhelmon laŭvice per [[Graflando Ravensberg]]; Rupreĥton (mortinta en 1394) kaj Vilhelmon li prihelpis je la elektiĝo al [[episkopo]] de [[Princepiskoplando Paderborn|Paderborn]]. Lia filino Beatriĉa de Berg (1360–1395) geedziĝis en 1385 kun Eklektoprinco Rupreĥto la 1-a de Palatinato, estiĝante per tio elektoprincino. Post ŝi morto ŝi estis entombigata sur elstara loko en la preĝejo de [[Neustadt ĉe la Vinstrato]]; tombo kaj epitafo tie konserviĝis.

Sub la regeco de Vilhelmo Graflando Berg rangaltiĝis al [[duklando]] kaj [[feŭdo|standardofeŭdo]]. Sur la [[imperia dieto|Imperia DiputitoDeputito-Kongreso]] je [[Akeno]] la 24-an de majo 1380 [[Venceslao la 1-a (Sankta Romia Imperio)|Reĝo Venceslao]] donis al Vilhelmo la dukotitolon kaj enprenis lin en la staton de la [[imperia senpereco|Imperiaj Princoj]]. Per tio Vilhelmo ricevis la dokumentitan rajton, konduki la reĝan ĉevalon per brido. Krom tio Venceslao akceptis lin kun la dukoj de [[Duklando Jülich|Jülich]] kaj [[Duklando Geldern|Geldern]] en amikan aliancon, pli malfrue [[Karlo la 4-a (Sankta Romia Imperio)|Imperiestro Karlo la 4-a]] nomumis lin ''konsilanto kaj kamarado''.

Li militis kontraŭ la graflandoj [[Graflando Mark|Mark]] kaj [[duklando Kleve|Kleve]], ankaŭ por eviti la unuiĝon de la du landoj, estis tamen kaptata dum la [[Batalo de Kleverhamm|Batalo ĉe Kleverham]] la 7-an de junio 1397 kune kun sia tuta armeo. Li ja povis elaĉeti sin kaj sian anaron, sed devis kompense garantie doni grandajn partojn de sia teritorio. Liaj filoj Adolfo, Gerhardo kaj Vilhelmo per tio vidis minacata sian heredaĵon kaj ribelis malkaŝe kontraŭ sia patro. Ili rabakiris kelkajn terenojn. Adolfo surprizatakis sian patron finfine ĉe [[Monheim ĉe Rejno|Monheim]] la 28-an de novembro 1403 kaj arestis lin ĝis aŭgusto de 1404. La 24-an de aŭgusto 1404 fideluloj liaj liberigis Vilhelmon el [[Kastelo Burg]], kaj li finfine povis venki en la disputo pri la regeco la 2-an de julio 1405 per helpo de [[Rupreĥto la 1-a (Sankta Romia Imperio)|Reĝo Rupreĥto]]. Tamen li translasis al sia filo Adolfo plejparte la regecon super Berg.