Edward Elgar: Malsamoj inter versioj

Liaj unuaj kantatoj ''The Black Knight'' („La nigra kavaliro“, [[1893]]) kaj ''King Olaf'' („Reĝo Olaf“, [[1896]]) same kiel la [[oratorio]] ''The Light of Life'' („La lumo de la vivo“, [[1896]]) havigis al li agnoskon, sed definitive li sukcesis kiel komponisto en [[1899]] per siaj ''Enigma Variations'' („Enigma-variacioj“) kaj en [[1900]] per la oratorio ''The Dream of Gerontius'' („ La sonĝo de Gerontius“). En [[1904]] nomumita kavaliro, li iomete poste iĝis profesoro je la universitatauniversitato de [[Birmingham]]. Krom pliaj oratorioj estiĝis en la sekvantaj jaroj la du simfonioj kaj la violonkonĉerto. Dum la jaroj de la [[unua mondmilito]] li verkis, krom patriotaj kompozicioj, tri bonegajn pecojn da [[ĉambromuziko]] kaj la violonĉelokonĉerton.

En [[1920]] mortis Caroline Alice Elgar, kaj la morto de sialia edzino malaperiĝismalaperigis la kreadakreadan potencopotencon de Elgar. Krom tio estis lia stilo estis konsiderata eksmoda en la dudekaj jaroj. Malgraŭ tio en [[1924]] li estis nomumita „Master of the King’s Music“ kaj en 1931 nobeligita kiel „1st Baronet of Broadheath“. Ankoraŭ unufoje li sin dediĉis al la komponado, sed kiam en [[1934]] en Worcester li mortis depro [[kancero]], multaj dael siajliaj verkoj restis nefinitaj.