McDonnell Douglas F-4 Phantom II: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 15:
En 1953, McDonnell Aircraft komencis disvolvigon de novan ĉasaviadilon, kiu estia bazita de antaŭa ĉasaviadilo de kompanio, F3H Demon. Uzante novan jetmotoron General Electric J79, Nova modelo ricevis bonan rendimenton en flugo. La 19-an de septembro 1953, McDonnell proponis al mararmeo pri nova ĉasaviadilo. Mararmeo interesis pri nova modelo, sed Grummann XF9F-9 kaj Vought XF8U-1 havis jam havas plenuman supersonikan rendimenton. McDonnell modifis sian ĉasaviadilon kiel tutvetera ĉasbombaviadilo. En 1955 mararmeo ordonis du ekzemplojn XF4H-1 kaj kvin YF4H por fabrikada kvalifiko. La modelo sukcese finis unuan flugon en 1958, kaj F-4 estis donita en servo en 1959.
 
Post de la komenco de mararmea servo, Usona Aerarmeo ankaŭ selektis F-4 por rolo deselekti ĉefa ĉasaviadilo, ĉar DefendeaDefenda Sekretario Robert McNamara al aerarmeo deziris selekti unuigitan ĉasaviadilon por ĉiuj armitaj fortoj. Aerarmeo interesis pri rolo de ĉasbombaviadilo, tial plibonigis funkcion de armaĵo. En decembro 1964, unua F-4 komencis servon en Aerarmeo.
 
La F-4 debutis en [[Vjetnama milito]]. Unue, F-4 ne ekipis kanonon por aerbatalo, ĉar armea ĉefeco opiinis ke misiloj eblis anstataŭi kanonon. Fakte misiloj kiel AIM-9 Sidewinder efekte interkaptis aviadilojn en Dua [[Tajvana Markolo|Tajvana Markola]] Krizo. Tamen en Vjetnamio misiloj ofte malfunkciis, tial kiam pilotoj uzis ĉiujn misilojn, oni revenis al aerbazo aŭ ŝipo, ĉar ili ne havis por interkapto. Poste aldonis kanonon en F-4, kaj F-4 eblis batali kun kontraŭulaj aviadiloj, uzante kanonon kiel klasika aerbatalo.