Heredaĵo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Alifono (diskuto | kontribuoj) noto 9 |
Alifono (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 21:
=== Ĉeĥio : ===
[[Esperanto-Muzeo en Svitavy|Esperanto-muzeo en Svitavy]]
=== '''Ĉinio''' :
[[Internacia Esperanto-Muzeo en Zaozhuang|Internacia Esperanto-muzeo en Zaozhuang]]
Linio 57:
=== Pollando ===
En la listo de nemateriaj kulturheredaĵoj de [[Pollando]] ekde la 20-a novembro [[2014]] enestas la lingvo [[Esperanto]] <ref name=":0" /><ref>Aleksander Korĵenkov, [http://www.liberafolio.org/arkivo/www.liberafolio.org/Members/AlKo/kio-estas-esperanto-pola-nacia-heredajo-1/ Kio estas Esperanto? Pola nacia heredaĵo!], Libera Folio, 22-a novembro 2014.</ref><ref>[http://sezonoj.ru/2014/11/pollando-2/ "Esperanto – pola kultura heredaĵo"], "La Balta Ondo", la 21-a novembro 2014, rigardita je 2014-11-25</ref><ref>'''Noto''' : Tuomo Grundström en artikolo ''<nowiki/>'Nia heredaĵo estu monda''' (Esperantolehti, 5/2014, p. 3) faras demandosignon pri la poleco de Esperanto kaj Zamenhof. Zamenhof en letero al la la LKK por la UK en Krakovo (1912) rekonfirmis sin kiel internaciulon kaj malakceptis ligon al iu ajn naciismo. Li volis laŭeble aparteni al popolo kun nomo neŭtrale geografie : ''"...laŭ mia politika-religia konvinko mi estas nek polo, nek ruso, nek hebreo, sed mi estas partiano de '[[Homaranismo - La Interna Ideo|homaranismo]]' (ne miksu kun '[[kosmopolitismo]]')."''</ref>. En la tiu listo ĝi aperas kiel “''Esperanto, portilo de la Esperanta Kulturo''”<ref name=":0" /><ref name=":1">'''Noto''' : Esperanto estas do agnoskita de ŝtata instanco kiel kultura lingvo. Kiom foje oni aŭdis, ke nia lingvo ne havas estontecon, ĉar mankas al ĝi kultura bazo!</ref>. En la [[Bjalistoka Esperanto-Societo|bjalistoka]] kulturcentro Ludoviko Zamenhof kiu okupiĝas pri multkultureco de [[Bjalistoko]]. Esperanto estas nur malgranda peco de ĝia interesosfero. Tamen en la sama centro kreiĝis Podlaĥia biblioteko (unu el la plej grandaj en la regiono) kies kolekto “Esperantiana” konsistas el Esperantlingvaj libroj kiuj estas rete konsulteblaj<ref>[http://sezonoj.ru/2012/04/210belostok/ ''Publika Esperanta biblioteko en Bjalistoko''], La Balta Ondo, 2012, numero 4.</ref>.
'<nowiki/>'''''Kritiko :''''' Kvankam temas en tiu pola listo pri “Esperanto, ''portilo'' de la Esperanta Kulturo”<ref name=":0" /> <ref name=":1" /> kaj ne pri Esperanto mem kiel tia, Andreas Künzli en lia artikolo "''Kial Esperanto ne estas nur pola nacia heredaĵo''" tamen donas kritikon sur la proklamo de '''<nowiki/>Esperanto kiel pola nacia heredaĵo''" <ref>'''''Noto''''' : Ne estas problemo ke Pollando tiel decidis. Iun tagon ankaŭ aliaj ŝtatoj rajtas deklari Esperanton sia, ĉar ne kuŝas breveto sur Esperanto. Ĝi estas tutmonda : ĝi ne nur estas pola propraĵo. Tial iu ajn pretendo pri ĝia alproprigo aŭ aljuĝo al ajna grupo aŭ ideologio estas kontraŭ la spirito de Esperanto mem.</ref>. Li opinias ke ĝi subfosus la aserton, laŭ kiu Esperanto estas nenies propraĵo kaj ke ĝi eĉ pli kontraŭdirus la faman konkludon de Zamenhof mem, kiu diris „Mi estas homo kaj por mi ekzistas nur idealoj pure homaj“<ref>Andreas Künzli, "[http://www.planlingvoj.ch/Esperanto_pola_heredajo.pdf Kial Esperanto ne estas nur pola nacia heredaĵo]" (finas per kritikaj komentoj el diversaj landoj), plansprachen.ch </ref>.
| |||