Pink Floyd: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
kompleti
komencis korektadon de tajperaroj; Esperanto ne metas, kiel la franca, spacetojn antaŭ :;!?
Linio 39:
Iliaj rilatoj kun Blackhill Enterprises estis plifortigitaj kiam ili iĝis plenaj partneroj, ĉiu posedante "senprecedencan" sesonan porcion, kaj ekde Oktobro en 1966 ilia instrumentaro enhavis pli ol kiom ilia propra.
 
=== ''IntersetellarInterstellar overdrive'', ''See Emily play'' kaj ''The piper at the gate of Dawn'' ===
La 6an6-an  de marto 1967, la grupo televidiĝis unuafoje sur angla televidaĵo, sur Granada TV, en [[Manĉestro|Manchester]], kaj interpretis ''Interstellar Overdrive''.
 
La grupo subskribis kontrakton kun la diskeldonejo EMI kaj publikigis du 45-turniĝojn turniĝaĵojn: ''Arnold Layne'' la 11an11-an de aprilo kaj ''See Emily Play'' la 16an16-an de juno. ''Arnold layne'' estis malpermisatamalpermesata por radiofoniaĵojnradiosendaĵoj pro siaj paroloj supoze malkaŝaj pri seksa alivestoalivestado, sed tamen atingis la 20an20-an rangon en la angla muzikaĵrangolistoj<ref name=":0">''[[Nick Mason]] (2005) [2004]. Dodd, Philip, ed. Inside Out: A Personal History of Pink Floyd (Paperback ed.). Phoenix. <nowiki>ISBN 978-0-7538-1906-7</nowiki>. p.95''</ref>.
 
Eldonita la 5an aŭgusto 1967, ilia unua albumo ''The Piper at the Gates of Dawn'' (nomo eltirita de libro de [[Kenneth Grahame]]) estas konsiderata kiel karaketrakarakteriza ekzemplo de brita [[psikedela rokmuziko]]. Ĝi estis surbendigatasurbendigita en la [[Abbey Road studioj]], samloke kaj samtempe de la [[The Beatles|Beatles]], kiukiuj estis surbendigantaj  [[SergentSeargent Pepper’s lonelyLonely Hearts Club Band]].<ref name=":1">Jean Michel Oullion, ''Pink Floyd,'' Eldonejo Les carnets de l'info, 2009, p.153</ref> Ok kantoj estas verkitaj de Syd Barret, unu de Roger Waters kaj estas du kolektivaj komponaĵoj. La albumo estis sukceso en [[Anglio|Anglujo]] (ĝi atingis la 6an6-an rangon en muzikaĵrangolistoj) sed ne en [[Usono]].
 
Dum la jaro 1967 la mensa sano de Syd Barrett kolapsis iom post iom. Pli kaj pli neprognozinda, pli kaj pli forestanta (eĉ se korpe ĉeestanta), li iĝis nekondukebla de la aliaj anoj de la grupo, ĉefe dum koncertoj. La 29an29-an de aprilo, dum koncerto en Alexandra Palace, Roger Waters kaj June Child, sekretario de Blakhill Enterprise, devis posttiri lin sur la scenejoscenejon kaj surpasigi sianlian gitaron, kiam la grupo komencis muziki, li jusnur staris, kun brakoj pendantaj<ref name=":0" />. En novembro, koncertantakoncertante en Venice Beach, en mezo de kanto, li malagordis sian gitaron, postposte forlasis la scenejon, lasantalasante sian kunulojn helpi al sili pri la cetero de la koncerto<ref>Jean Michel Oullion, ''Pink Floyd,'' Eldonejo Les carnets de l'info, 2009, p.42</ref>.
 
== Klasika formacio ==
 
=== Gilmour anstataŭas Barrett ===
Por permesi al la grupo serene koncerti, Nick Mason proponis al [[David Gilmour]], longtempa amiko de Syd Barrett  jusĵus reenintareveninta en AnglioAnglion el [[Francio]], koncerti kun ili. Gilmour oficiale inkluziviĝisaniĝis en la grupongrupo je la 12a12-a de januaro 1968. Sed la koncertoj de la kvin muzikistoj kune daŭris nur kelkajkelkajn semajnoj semajnojn: de la 26a26-a januaro Syd Barrett ne plu partoprenis la koncertojn. Gilmour rakontas : « Ni devis forkonduki lin aŭte (al koncerto), kaj ni ne faris tion. Tiele. Iu diris « Ĉu ni estas irontaj serĉi Syd ? » Iu alia respondis « Ne. » Jene. » <ref name=":2">Jean Michel Oullion, ''Pink Floyd,'' Eldonejo Les carnets de l'info, 2009, p.45</ref>
 
Sed eĉ en studio, kiam Pink Floyd surbendigis sian duan albumn ''A saucerfull of Secrets'', Syd, kiu estis la kreemega gvidanto de la grupo, estis nur pezobalasto kaj bremso. Gilmour rakontas : « La lastaj fojoj, kiam li estis kun la grupo, estis katastrofo… Li venis jusnur kun sia gitaro, sidiĝis, ne eĉ prenis tempon por meti sian maldekstran manon sur la kolokolon, kaj gratis ĝin dekstramane dum horoj. »<ref name=":2" />.  La gazetaro estis oficiale informatainformita depri la foriro el la grupo de Syd Barrett el la grupo je la 6a6-a de aprilo 1968.
 
La malboniĝo de la mensa sano de Syd Barrett kaŭzis multajn hypotezojnhipotezojn por klarigi tiun falon. Ĉu profunda [[Skizofrenio|skizofrenia]] tempo? Ĉu ega [[deprimodeprimiĝo]] ? Ĉu misuzo de [[narkotaĵo]] ? Ĉu ĉi ĉiuj kune ? Nick Mason rakontas : « Li havis tre kadukan psikologian ekvilibron. La kaŭzoj de tiu krizo ? La acido, eble, la sukceso ? Neniu neniamiam scios tion, mi kredas. »<ref>Jean Michel Oullion, ''Pink Floyd,'' Eldonejo Les carnets de l'info, 2009 p.46</ref>
 
=== Spacoroka tempo ===
Linio 67:
===''The Piper at the Gates of Dawn''===
 
== Klasika formacio (1968-19791968–1979) ==
=== Gilmour anstataŭas Barrett ===
===''A Saucerful of Secrets''===