Kiel registrite je 11:36, 19 aŭg. 2017 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 139 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 11:50, 19 aŭg. 2017 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 139 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: <!--[[Image:Alfred von Schlieffen 1906.jpg\|thumb\|upright=1.38\|Grafo [[Alfred von Schlieffen]] en 1906.]]--> La '''Plano Schlieffen''' ({{lang-de\|Schlieffen-Plan}}) estis la nomo donita post la [[Unua Mondmilito]] al la plansciaro malantaŭ la Germana invado de Francio kaj Belgio la 4an de Aŭgusto 1914. Batalkampa [[marŝalo]] [[Alfred von Schlieffen]], nome Ĉefo de la [[Stabo (armeo)\|Generala Stabanaro]] de la [[Germana Imperio\|Imperia Armeo]] el 1891 al 1906, desegnis deplojplanon por militvenka ofensivo, en unu-fronta milito kontraŭ la [[Tria Respubliko de Francio\|Tria Franca Respubliko]] el 1905–06. Post la milito, la Germanaj oficialaj historiistoj de la ''Reichsarchiv'' kaj aliej verkistoj, priskribis la planon kiel projekto por la venko. Germanaj historiistoj postulis ke la plano estis ruinigita de la ''Generaloberst'' (Kolonel-Generalo) Helmuth von Moltke, nome Ĉefa Komandanto de la Germana armeo post Schlieffen retiriĝis en 1906, kiu estos elpostenigita post la [[Batalo de la Marno\|Unua Batalo de la Marno]] (5a–12a de Septembro 1914). {{redaktata}}▼ Post-war writing by senior German officers like [[Hermann von Kuhl]], [[Gerhard Tappen]], [[Wilhelm Groener]] and the ''Reichsarchiv'' historians led by the former ''[[Oberstleutnant]]'' (Lieutenant-Colonel) [[Wolfgang Foerster\|Wolfgang Förster]] managed to establish a commonly accepted [[narrative]] that it was Moltke (the Younger)'s failure to follow the blueprint, rather than German strategic miscalculation, that condemned the belligerents to four years of [[attrition warfare]] instead of the quick, decisive conflict it ''should'' have been. In 1956, [[Gerhard Ritter]] published ''Der Schlieffenplan: Kritik eines Mythos'' (''The Schlieffen Plan: Critique of a Myth''), which began a period of revision, when the details of the supposed Schlieffen Plan were subjected to scrutiny and contextualisation. The view that the plan had been a blueprint was rejected because this was contrary to the tradition of Prussian war planning established by [[Helmuth von Moltke the Elder]], which treated military operations as inherently unpredictable. Mobilisation and deployment plans could be drawn up but campaign plans were pointless; rather than attempting to dictate to subordinate commanders, the commander gave the intent of the operation and subordinates had discretion in achieving it through ''[[Mission-type tactics\|Auftragstaktik]]'' (mission-type tactics). Post-militaj verkoj de veteranaj Germanaj oficiroj kiel Hermann von Kuhl, Gerhard Tappen, Wilhelm Groener kaj la historiistoj de la ''Reichsarchiv'' estre de la iama ''Oberstleutnant'' (Leŭtenant-Kolonelo) Wolfgang Förster sukcesis establi komune akceptita [[rakonto]] ke estis la malsukceso de Moltke (la Juna) por sekvi la projekton, pli ol la Germana strategia miskalkulo, kio kondamnis la militantojn al kvar jaroj de elĉerpa milito anstataŭ la rapida, decida konflikto kiu ĝi ''devus'' esti el germana vidpunkto. En 1956, la konservema historiisto Gerhard Ritter publikigis ''Der Schlieffenplan: Kritik eines Mythos'' (''La Schlieffen Plano: mitokritiko''), kiu komencis periodon de revizio, kiam la detaloj de la supozita Schlieffen Plano estis submetita al detaligo kaj kuntekstigo. La konsidero ke la plano estis projekto estis malakceptita ĉar tio estis mala al la tradicio de Prusia militplanado establita de [[Helmuth von Moltke la Maljuna]], kiu traktis militoperacojn kiel io esence neantaŭvidebla. Planoj por mobilizo kaj deplojado povus esti desegnitaj sed la kampanjoplanoj estis svagaj; pli ol klopodi dikti al subkomandantoj, la komandantoj donu la intencon de la operaco kaj la subuloj havu sekretemon por plenumi ĝin pere de taktikoj misi-tipaj. ▲{{redaktata}} In writings from the 1970s, [[Martin van Creveld]], [[John Keegan]], [[Hew Strachan]] and others studied the practical aspects of an invasion of France through Belgium and Luxembourg. They judged that the physical constraints of German, Belgian and French railways and the Belgian and northern French road networks made it impossible to move enough troops far enough and fast enough for them to fight a decisive battle if the French retreated from the frontier. Most of the pre-1914 planning of the German General Staff was secret and the documents were destroyed when the deployment plans were superseded every April. The bombing of Potsdam in April 1945 destroyed the Prussian army archive and only incomplete records and other documents survived the bombing. Some records became available after the fall of the [[East Germany\|German Democratic Republic]] (GDR), making an outline of German war-planning possible for the first time, proving much of the post-1918 writing wrong.

Plano Schlieffen: Malsamoj inter versioj