Colette: Malsamoj inter versioj

Lasta filino de geedzoj, kiujn ŝi alinomis Sido (Sidonie Landoy) kaj kapitano Colette (pseŭdonimo kiun ŝi adoptis poste), ŝi ĝuis feliĉan infanecon en urbeto de [[Burgonjo]]. Adolesko,Adoleske ŝi ekkonis [[Henry Gauthier-Villars]], alinomitanalinomatan "Willy", kun kiu ŝi edziniĝis la {{daton|15|majo|1893}} en [[Châtillon]]. Willy, aŭtoro de popularaj romanoj, pariza bonvivanto kiu lukris ekspluatante siajn kunlaborantojn, tuj malkovris la verkistan talenton de sia edzino kaj instigis ŝin verki siajn unuajn verkojn, la serion de ''Claudine'' (1900-1903), rememoroj de la lernejaj jaroj de Colette, kaj kiujkiujn senskrupule estissubskribis subskribitaj de liaŝia edzo. IndignitaIndignite de la malfideleco de sia edzo - Willy estis la amanto de [[Marie Louise Servat]] (nomitanomata Germaine), edzino de [[Émile Courtet]], kun kiu li havis filon [[Jacques Henry Gauthier-Villars]] - kaj disreviĝintadisreviĝinte vidante sin reduktita al rolo de ofendita kaj primokitaprimokata edzino, Colette liberiĝis iom post iom de lia kuratoreco kaj kuraĝigitakuraĝigite de [[Georges Wague]], ŝi dediĉis sin al kontentigo de siaj teatraj ambicioj en muzik-halo. Estis jaroj de skandalo kaj morala liberiĝo, dum kiuj ŝi havis plurajn aventurojnamaventurojn kun aliaj virinoj. En 1906 ŝi eksedziniĝis de "Willy". Dum ĉi tiuj jaroj, tamen, Colette plifirmiĝis kiel verkistino: precizeco en la vortoj kiuj priskribis la belecon de naturo, la analizon kaj sentemecon de bestoj, la volupton kaj sensualecon libere esprimitajn, postulante la rajtojn de karno super la spirito kaj tiujn de virino super la viro, estis la gvidlinioj de tiu verkistino, kiu ankoraŭ ne estis agnoskitaagnoskata de la literatura recenzorecenzado elstare masklisma.

DepostPost ŝia eksedziniĝo Colette ekkonis [[Henry de Jouvenel]], politikistopolitikiston kaj ĵurnalistoĵurnaliston, kun kiu ŝi edziniĝis en 1911,. deDe tiu unuiĝo naskiĝis ŝia unusola filino, Colette Renée de Jouvenel, kiun ŝi nomis ''Bel-Gazou''. En la gazeto ''Le Matin'', kies ĉefa redaktoroĉefredaktoro estis Jouvenel, Colette kunlaboris per diversaj artikoloj kaj raportaĵoj. En 1923 ŝi eksedziniĝis de Jouvenel.

La verkistino, ĉe la zenito de sia talento kaj gloro, instalis sin en apartamento de [[Reĝa Palaco (Parizo)|Palais-Royal]], kie ŝi loĝis ĝis sia morto. Delonga amiko, [[Maurice Goudeket]], helpis ŝin elporti ŝian artriton kaj malgraŭ ŝia diskutinda reputacio, Colette estis la unusolaunua franca verkistino kiu rajtis alsolenan nacianacian solena funebrofunebron. Ŝi estisestas entombigita en [[Tombejo Père-Lachaise]] en [[Parizo]].

* 1923: ''Le Blé en herbe'' (La tritiko en herbokreskanta)