Lucio la 2-a: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto, anstataŭigis: [[File: → [[Dosiero:, <references/> → {{referencoj}} per AWB |
Moldur (diskuto | kontribuoj) e Informkesto papo |
||
Linio 1:
{{Informkesto papo
|
▲| naskiĝnomo = Gerardo Caccianemici (aŭ D'ORSO) <ref>La Pontifika Jarlibro reporta neniun kromnomo. Cacciamenici (Foriganto de malamikoj) aperis en kronakoj multepost la eventoj</ref>
| antaŭulo = [[Celestino la 2-a]]
▲| posteulo = [[Eŭgeno la 3-a]]
▲| entombigo = [[Baziliko Sankta Johano de Laterano]]
▲|}
== Antaŭpapado ==
'''Lucio la 2-a''' naskiĝis en loko ne konata. Certas nur ke li aktivis kiel kanoniko en sia naskiĝurbo (Bolonjo); en 1124 li estis nomumita [[kardinalo]] de la pastra kategorio kun la titolo de [[Sankta Kruco en Jerusalemo (kardinala titolo)|Sankta Kruco en Jerusalemo]] iniciate de papo [[Honorio la 3-a]]. Ekde [[1125]] ĝis [[1126]] “kanoniko Gerardo” funkciis kiel papa legato en Germanio ĉe la kortego de la imperiestro [[
== Papado ==
Linio 43 ⟶ 15:
Kun la celo kontraŭstari la revoluciajn respublikanojn kaj samtempe ĉesigi la priteritoriajn kontrastojn kun la normana regno, oktobron de 1144 papo Lucio renkontis la normanan reĝon [[Roĝero la 2-a (Sicilio)|Roĝeron la 2-an]] en [[Ceprano]], provante difini la devojn de la normana reĝo pro la fakto ke tiu regno estis vasalo de la [[Apostola Seĝo]]. Papo Lucio ne konsentis akcepti la teritoriajn pretendojn de Roĝero; sed la reĝo, konscia pri la supereco de sia armeo, altrudis al la papo siajn decidojn, dum sin deklaris malebligita veni al Romo por reentronige defendi la papon.
Post tiu renkonto, la roma senato, kiu jam akiris multe da povo sub la papado de [[Inocento la 2-a]] sed kiu estis senigita je povo de nuna papo Lucio, rekonstituiĝis, apertribele kontraŭ la febla rezisto de la papo antaŭ la diktato de la normana reĝo. Estis proklamita municipa konstitucio celanta definitive detronigi la papon el ĉiu speco de tera povo. Oni aboliciis la oficon de papa prefekto, estis alestigita la ofico de “Patricio”, ĝuanta je ampleksa povo, (senatanoj eknombris 56, la urbo estis dividita en 16 kvartaloj kaj ĉe posteno “de patricio” estis nomumita [[Jordano Pierleoni]] parenco de kontraŭpapo [[Anakleto la 2-a]] kaj vera ĉiomovinto en la respublika revolucio; fakte, la nobela familio [[Pierleoni]] daŭrigante la konflikton kun la potenca familio [[
Lucio tiam alvokis helpon kontraŭ la senato ĉe la imperiestro [[Konrado la 3-a (Sankta Romia Imperio)|Konrado la 3-a]], sed sensukcese ĉar tiu ĉi estis tro absorbita alfronti siajn malamikojn en Germanio. Male, la imperiestro sin montris afabla ankaŭ kun la respublika legacio veninta por peti oficialan agnoskon.
Tiupunkte papo Lucio provis reagi tutesole, kaj kun malmultaj soldatoj restintaj fidelaj atakis la [[Kapitolo (Romo)|Kapitolon]], sidejon de la senato. La reago de la popolo fariĝis amasa kaj la atako malsukcesis. Iuj kardinaloj estis mortigitaj kaj eĉ la papo frapita ĉe la kapo per ŝtono lanĉita el la roko. Grave vundita, li estis tuj transportita al la monaĥejo de Sankta Gregorio en [[Palatino (Romo)|Palatino]], kie papo Lucio mortis post du tagoj, la 15-an de februaro 1145.
== Bibliografio ==
| |||