Albert Schweitzer: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Pli bona bildo el Vikimedia Komunejo. Vikicitaro je la fino de la paĝo.
eNeniu resumo de redakto
Linio 7:
Kiel teologo Schweitzer distingiĝis en la verko “Von Reimarus zu Wrede” "De Reimarus al Wrede" (1906), en kiu interpretis la vivon de Jesuo sub la lumo de la eskatologia penso de Jesuo mem.
 
Lia Jesuo estas iu Jesuo nova, “eraripova”, neĉiosciane ĉioscia kaj evoluinta en sia penso”. Li vidas en Jesuo perfektiĝanto en la religia kaj etika anonco”. Se tio ne plaĉis al diversaj kristanaj intelektuloj, al aliaj nemalplaĉisĝi ne malplaĉis, ĉar laŭ la kristana kredo Jesuo estas ankaŭ homo, kaj lia ĉioscio koncernas tion, kio rilatas al la savo eterna de la homo.
 
== Misiisto ==
Linio 13:
Post magistriĝo pri tropika medicino li trakslokiĝis al Lambaréné, en la ekvatora franca Afriko nuna [[Gabono]]), kiel misia medicinisto, tie establante hospitalon precipe per siaj fortoj. Dum la unua monda milito li estis translokita prizonulo al Francio kia germana civitano, kie li pretigis kaj publikigis la du volumojn de la “Filozofio de la civilizo” (1923): por li la dekadenco de la moderna civilizo estas kaŭzata de manko de etiko de amo kiu devus etendiĝi al ĉiuj vivformoj.
 
Reveninte al Afriko, li rekontruis la hospitalon kaj sin elspezas en la senpaga kuraco de miloj da indigenojindiĝenoj helpata de voluntuloj alvenintaj el Eŭropo. De tempo al tempo li revenis al Eŭropo por cikloj de konferencoj kaj prelegoj kaj orgajorgenaj koncertoj (kaj por trovi monajn ilojn por sia humana laboro).
 
Lia aktiveco ŝatis la laboron de la volontuloj, sed de ili li postulis ekstreme rigoran disciplinon por makuraĝigimalkuraĝigi la “romantikemulojn”, al kiuj abundas entuziasmo sed mankas la postulitaj psikologiaj dotoj.
 
Pro sia sinoferema engaĝiĝo li en la jaro [[1952]] gajnis la [[Nobel-Premio pri Paco|Nobel-Premion pri Paco]].