Ribelo en GDR en 1953: Malsamoj inter versioj

Helpate de enkazernigitaj policistoj, sovetiajsovetaj trupoj ankoraŭ en la unua tago perforte ĉesigis la insurekcion en Berlino. Ne malpli ol 21 personoj mortkondamnitis fare de sovetiaj tribunaloj kaj ekzekutitis tuj; aliaj tiaj kondamnoj fare de GDR-tribunaloj kun ekzekuto sekvis dum la sekvintaj semajnoj kaj monatoj. Laŭ studaĵo de 2004 fare de ''Zentrum für Zeithistorische Forschungen'' (ZZF) mortis en konekto kun la ribelo (minimume) 55 homoj sed nek pli ol 500 ([[FRG]]-versio) nek nur 25 (GDR-versio). Malliberiĝis ĉ. 1.400 personoj.<ref>[http://www.17juni53.de/tote/recherche.html Listigo de la viktimoj]</ref> Malgraŭ protestoj daŭriĝis en multaj urboj kaj vilaĝoj post 17-an de junio.

[[Walter Ulbricht]], la unua sekretario de SED, uzis la ribelon por plifortigi la propran pozicion kaj randenmeti eblajn konkurenculojn. En [[Okcidenta Berlino]], La Charlottenburga Ŝoseo antaŭ [[Brandenburga Pordego]] alinomiĝis ''La Strato de 17-an de Junio'' en 1953 por honori tiun okazon. En FRG, laLa 17-aan de junio eĉ iĝis nacia festotago - ĝis 1990: de post tiu. jaroPost la 3-a[[Germana de oktobroreunuiĝo]], [[Tago de la germana unueco]] anstataŭissanĝis lael [[17-an de junio]] kielal festotago[[3-an de laoktobro]] novakiel Germaniofestotago ekkonsistintade ella FederaciaReunuiĝita Respubliko kaj GDRGermanio.

==Piednotoj Referencoj ==