Teatro: Malsamoj inter versioj

===Improvizo===

==Teorioj de teatro==

 

==Teknikaj aspektoj de teatro==

 

== Famaj aktoroj kaj kantistoj ==

:[[Sarah Bernhardt]] - [[Enrico Caruso]] - [[Maria Callas]] - [[Therese Giehse]] - [[Lotte Lenya]] - [[Marcel Marceau]] - [[Bernhard Minetti]] - [[Will Quadflieg]] - [[Paul Robeson]]- [[Helene Weigel]]

 

 

== Famaj scenejoj ==

:[[Aalto-Teatro]] - [[Teatrokorto de Almagro]] - [[Teatro Amazonas]] - [[Areno de Verono]] - [[Teatro Argentina]] - [[Dramateatro Bochum]] - [[Bolŝoj-Teatro]] - [[Broadway (teatro)|Broadway]] - [[Teatro Colón]] - [[Teatro La Fenice]] - [[Franca Komedio]] - [[Globusteatro]] - [[Drama teatro de Kaŭnaso]] - [[Gran Teatre del Liceu]] - [[Her Majesty’s Theatre]] - [[Metropola Operejo]] - [[Teatrejo Odéon]] - [[Operejo Bastille]] - [[Operejo Garnier]] - [[Nacia Teatro (Prago)]] - [[Royal Opera House]] - [[Teatro alla Scala]] - [[Operdomo de Sidnejo]] - [[Ŝtata Operejo Unter den Linden]] - [[Viena Ŝtata Operejo]]

 

== Famaj verkoj ==

:[[L'Avarulo]] - [[La dresado de la megero]] - [[Hamleto]] - [[Hernani (Victor Hugo)|Hernani]] - [[La jeso de la knabinoj]] - [[Knock]] - [[Makbeto]] - [[La malsanulo pro imago]] - [[La mizantropo]] - [[La Nobela Burĝo]] - [[Otelo]] - [[Peer Gynt]] - [[Peribáñez y el Comendador de Ocaña]] - [[Ollantay]] - [[Reĝo Edipo]] - [[Reĝo Ubu]] - [[Rikardo Tria (Shakespeare)|Rikardo la Tria]] - [[Romeo kaj Julieta]] - [[Somermeznokta sonĝo]] - [[La Urbestro de Zalamea]]

 

==Teatro kaj Esperanto==

{{Ĉefartikolo|Esperanto-teatro}}

Pro la propra specificeco de la esperantlingva komunumo la disvolvigo de teatro en Esperanto suferas pro manko de stabila grupigita loĝantaro kiu estus eltena por la produktado de kaj verkoj kaj ludado en [[Esperanto]]. Tio estas malavantaĝo kompare kun la abunda produktado en aliaj branĉoj de la literaturo kiaj poezio, romano, eseo ktp. Tiele ekde la komenco oni devis dependi de la agado dum [[kongreso]]j kaj similaj esperantaj aranĝoj. Ĉar kutime la publiko ripetas ĉeeston en tiaj eventoj, ne havas sencon la pluhavo de verkoj aŭ ludado dum sinsekvaj jaroj, kio limigas la montradon de tiaj spektakloj al nur kelkaj okazoj en regionaj oportunoj por ludado, eble ĝis kvar aŭ kvin fojojn por ĉiu muntaĵo. Tio malhelpas la ekonomian kaj energikonsuman klopodon

kaj bremsas la teatran disvolvigon. Tio ankaŭ influas sur la manko de profesieco kaj kontinueco en tiaj sferoj. Nur kaze de esperantlingvanoj kiuj krome kaj aparte disvolvigas sian profesion ekster la esperantaj medioj pere de gepatraj aŭ naciaj lingvoj, tiuj povas ofte profiti sian sperton kaj ankaŭ ofte siajn proprajn muntaĵojn por prezenti dignajn spektaklojn antaŭ la esperanta komunumo.