Romia mitologio: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
[[Dosiero:Jupiter Tonans.jpg|
La popolo de la antikva [[Romo]] havis siajn proprajn [[
▲[[Dosiero:Jupiter Tonans.jpg|right|thumb|300px|[[Statuo]] de [[Jupitero (dio)|Jupitero]] en la [[Prado-Muzeo]] de [[Madrido]].]]
▲La popolo de la antikva [[Romo]] havis siajn proprajn [[gedioj]]n, sed la romianoj ankaŭ adoptis la [[grekaj dioj|grekajn diojn]], kaj ŝanĝis iliajn nomojn. Laŭ la poeto [[Ennius]] (en la [[3-a jarcento a.K.]]), estis grupo de 12 gedioj, (nomita ''Dii Consentes''), en la latina ''Iuppiter, Iuno, Minerva, Vesta, Ceres, Diana, Venus, Mars, Mercurius, Neptunus, Volcanus,'' kaj ''Apollo''; – ses [[dio]]j kaj ses [[diino]]j. La nombro "dek du" venis de la [[Etruskoj]], ĉar antaŭe ili havis dek du ĉefgediojn. La statuoj de ĉi tiuj dioj staris antaŭe en la [[Roma Forumo]]. Sed oni kultis ilin ankaŭ en la tuta vasta [[romia imperio|imperio]].
== Dioj ==
Jen listo de la Olimpaj dioj de [[Romio]], sekvitaj de siaj grekaj nomoj;
Linio 30 ⟶ 28:
* [[Libertas (diino)|Libertas]]
== Sakrosankteco ==
En la antikvroma religio, [[sakrosankteco]] (latine: ''sacrosanctitas'') estis netuŝebleco kun religia puno por kontraŭantoj. Sankta (''sanctus/sancta/sanctum'') estis tio, kies kontraŭadon oni punis; la puno estis plej ofte (nome en la kazo de sakrosankteco) sakrigo (''sacratio''): tio signifas ke oni donis la punendulon al la dioj, ofte al la inferaj dioj. Fakte, tio signifas, ke tiu ulo ne plu estis ano de la respubliko (sed havaĵo de la dioj), kaj oni vidis tiun kiel timendan.
|