Dunning-Kruger-efiko

En la fako psikologia, la Dunning–Kruger-efiko estas kogna biaso kie nekompetentaj homoj suferas de iluzia supereco, erare taksante sian kognan kapablon kiel pli grandan ol ĝi estas. La kogna biaso pri iluzia supereco devenas de la metakogna nekapablo de nekompetentuloj rekoni sian propran mallertecon.

Sen la memkonscio, kiun oni ricevas per metakogno, nekompetentuloj ne povas objektive taksi sian realan kompetentecon aŭ nekompetentecon.

Kiel priskribita de la sociaj psikologoj David Dunning kaj Justin Kruger, la kogna biaso pri iluzia supereco rezultas de interna iluzio en nekompetentuloj kaj de ekstera mispercepto en kompetentuloj; tio estas, "la mistakso fare de nekompetentuloj radikas en eraro pri si mem dum la mistakso fare de homoj tre kompetentaj radikas en eraro pri aliaj." Tial, la korolario de la Dunning–Kruger-efiko indikas, ke tre kompetentaj homoj emas subtaksi sian relativan kompetentecon kaj erare supozi, ke taskoj, kiuj estas facile farataj de ili, ankaŭ estas facile farataj de aliaj homoj.