Ĥasidismo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
KuBOT (diskuto | kontribuoj)
e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA
eNeniu resumo de redakto
Linio 4:
La unuaj mencioj pri eŭropa ĥasidismo devenas el [[Germanio]], kie en la [[12-a jarcento|12-a]] ĝis la [[13-a jarcento]] tiu ĉi mistika movado de piuloj disvastiĝis. En ties frunto staris [[Jehuda Ĥasid]], aŭtoro de verko ''Sefer chasidim'' (Libro de piuloj). La nomo de la movado estas derivita de vorto ĥasid - pia. Ĥasidismo estis fondita en eta pieco, ĝojo, mistiko kaj pietismo.
 
Fondinto de novepoka orienteŭropa ĥasidismo, kiu estiĝis en [[Ukrainio]] kaj en [[Pollando]], estis [[Jisrael ben Eliezer]], konata kiel Baal Ŝem Tov - Beŝt ([[1700]] - [[1760]]) aŭ "Tenanto de Dia nomo", kiu emfazis, ke ne dependas de klereco, sed de eta travivo. Liaopinie judo estas servonta al Dio en ĉiuj siaj vojaĝoj kaj per ĉiuj manieroj kun ekztakta ĝojo kaj esprimonta sian sindonecon al Dio prefere per preĝoj ol sole per studado kaj per kono de Talmudo. Baal Ŝem Tov gvidis al eklezia sento simplan judan popolon kaj li batalis kontraŭ tiam superanta talmuda prezentado de [[judaismojudismo]]. La movado komencis rapide disvastiĝi en ĉiujn partojn de orienta [[Eŭropo]]. Sekvanto de Beŝt kaj disvastiganto de ĥasidismo fariĝis lia lernanto Dov Ber el Meziříčí - Magid do "Predikisto".
 
Grava staturo de ĥasidismo estas Cadik (Justulo), eklezia gvidanto, instruisto kaj sanktulo de ĥasida komunumo, kiu estas peranto inter homo kaj Dio.