Preĝo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
vikicitaro
Etikedoj: Poŝtelefona redakto Redakto de poŝaparata retejo
Linio 3:
== La preĝo laŭ kristanismo ==
 
La kristana preĝo estas: adresiĝi al Dio por lin adori kaj laŭdi kaj propeti. Laŭ Jesuo (Mt 6,9-13, Lk 11,1-4) [http://www.laparola.net/wiki.php?riferimento=Lc11%2C1-4&formato_rif=vp]) la preĝo estas ĉiam efika “petu kaj ricevu” (Joh 16,2). Laŭ Luko 11,9-13 nia sincera kaj insista preĝo obtenas la plej estimeblan donon, nome la Sankta Spirito. Kion la preĝanto rocevasricevas? Tion, je kio li bezonas. Laŭ [[sankta Paŭlo]] ni eĉ ne scias kion petis se la Sankta Spirito nin ne inspiras. Kiu preĝas ĉiam pli konscias ke mem malsatas kaj soifas je Dio.
 
La preĝo dividiĝas en laŭliturgia kaj privata. La ''laŭliturgia'' estas la preĝo de tuta la eklezio kiu kune kun Kristo adresiĝas al la Patro kaj havas karakteron de oficialeco. La ''privata'' povas esti komŭna aŭ persona, kaj krome, voĉa kaj medite senvoĉa. Tiu voĉa el si mem ne necesas ĉar Dio jam konas la homajn pensojn; ĝi tamen estas instigata pro tio ke (laŭ [[sankta Tomaso]]) utilas por la preĝanto por ke 1) ekscitas la internan devotecon, 2) oferas al Dio la omaĝon de la korpo krom tiu de nia animo, 3) favoras eksteran elverŝiĝon al impeto de la sentoj internaj.