Nordokcidenta Pasejo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Verdulo (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Verdulo (diskuto | kontribuoj) Nuligis version 6229746 de Verdulo (kontribuoj, diskutpaĝo) |
||
Linio 12:
La plej grandan perdon suferis la esploroj, kiam en 1845 malaperis du ŝipoj de la brita Reĝlando (Erebus kaj Terror, gvidanta de John Franklin kaj 129 personoj). Ilin serĉis Robert McClure de okcidento, sed kaptis ĝin la glacio por du jaroj (liberiĝis en 1854).
Adolf Erik Nordenskiöld estis la unua persono (kiel gvidanto de sveda-rusa ekspedicio), kiu sukcesis en 1878–79 trapasi la pasejon. La fina konkero de la pasejo estas ligita al norvega polusesploristo [[Roald Amundsen]], kiu en 1906 sukcese traŝipis la pasejon. La veturo daŭris tri jarojn kun la ŝipo Gjöa ([[Gjøa]]) (47-tuna, trakonstruita
En [[2007]], la [[Eŭropa Kosma Agentejo]] (ESA) anoncis, ke laŭ satelitaj bildoj, la Pasejo estas unuafoje tute senglacia pro [[tutmonda varmiĝo]]. La ESA observas per satelitoj la Pasejon ekde 1978. Laŭ la informado de ESA, dum la lastaj dek jaroj malpliiĝis la glaciaro kun averaĝe jare 100.000 kvadrataj kilometroj, sed en 2007 okazis grandega malpliiĝo kun 1 milionoj da kv. k. en, tiel la Pasejo estis tute traŝipebla.
| |||