Alexandre Dumas (filo): Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Temas nur pri kelkaj stilaj plibonigoj kaj pri esperantigo de la franlingvaj titoloj kaj de kelkaj germanaj vortoj enirintaj erare |
e Iom da stilaj plibonigoj. Krome estasaldonita frazo tradukita el la itala teksto kun mencio pri la akuzo pro krim-apoio |
||
Linio 7:
El ĉiuj tiuj verkoj montris fizionomion propran nur »La dame aux camélias«, glata rakonto pri la vivo de la akompanistino Marie Duplessis frue mortinta pro tuberkulozo. La sukceso de la romano kreskis kiam ĝi fariĝis dramo (1852). Tiel naskiĝis la franca nov-realisma dramo-skolo. La verko elstaras pro akra observado de sociaj kutimoj, per mastrado de la dramaj formoj kaj per la spontanaj vivaj dialogoj. Kontribuis al la sukceso la tikleco de la temo pri malvirto. En du aliaj pli postaj verkoj: »Diane de Lys« (1853) kaj »Le demimonde« (La meza socio)(1855), Dumas traktis similajn temojn sed nun eĉ pli satire - por meti spegulojn antaŭ la okulojn de la samtempuloj, kiel decas por komediisto.
Sekve Dumas ofte elektis kiel temon de sia teatraĵoj la kondiĉojn de virinoj en la tiamaFrancio ; ne ĉiam same feliĉe sed ofte per granda drama kaj dialektika forto. Menciindaj pri tiu termaro estas la jenaj: »Le fils naturel (La eksterleĝa filo) (1858); »Le père prodigue« (La diboĉema patro)(1859); »L'ami des femmes« (La amiko de la virinoj) (1864); »Le supplice d'une femme« (La turmentego de virino) (1865), kun Emile de Girardin); »Héloïse Paranquet« (1866, kun Durantin); »Les idées de Madame Aubray« (La ideoj de sinjorino Aubray) (1867); »Une visite de noces« (Vizito al nuptofesto), la plej akra el liaj dramoj, kaj »La princesse Georges« (beide 1871); »La femme de Claude« und »Monsieur Alphonse« (beide 1873); »L'étrangère« (1877); »La princesse de Bagdad« (La princino de Bagdad (1881); finfine liaj du plej bonaj teatraĵoj: »Denise« (1885) kaj »Francillon« (1887). .
La morto malebligis la
==Fonto==
| |||