Hieronymus von Colloredo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
LiMr (diskuto | kontribuoj) +Informkesto |
Moldur (diskuto | kontribuoj) informkesto reganto |
||
Linio 1:
{{Informkesto
| titolo = [[Princĉefepiskopo de Salcburgo]]
| titolblazono = Wappen Erzbistum Salzburg.png
| dosiero =
| priskribo de dosiero =
| regado = 1772–1803
| antaŭulo = Sigismund III. Christoph Graf von Schrattenbach
| sekvanto = Sigmund Christoph Graf von Waldburg zu Zeil und Trauchburg
| dosiero de blazono =
| grandeco de dosiero de blazono = 120px
| kesteroj =
{{informkestero sinsekvo
| titolo = Episkopo de [[Gurk]]
| dosiero = Wappen Bistum Gurk.png
| periodo = 1761–1772
}}
}}
[[Dosiero:Hieronymus Graf von Colloredo 01.jpg|eta|Hieronymus von Colloredo]]
'''Hieronymus von Colloredo''', plena nomo ''Hieronymus Joseph Franz de Paula Graf von Colloredo-Waldsee'' (naskiĝinta en la [[31-a de majo]] [[1732]] en [[Vieno]], mortinta samloke en la [[20-a de majo]] [[1812]]) estis la lasta [[princĉefepiskopujo Salcburgo|salcburga princĉefepiskopo]].
Linio 7 ⟶ 22:
Colloredo jam kiel 15-jaraĝulo estis katedralano en Salcburgo. En 1751 li iĝis membro de la katedrala kapitularo en [[Passau]] kaj studis kelkan tempon en [[Romo]]. En 1759 li nomumitis fare de la imperiestro ''auditor Rotae Romanae'' por la germana nacio. En 1761 Colloredo estis provosto en [[Kroměříž]] kaj en 1762 episkopo de [[Gurk]]. Kiam la salcburga arkiepiska seĝo vakas en 1771 li estis la kandidato favorita fare de la viena kortego dum la balotoj en 1772. Sed nur post la 11-a voĉdonado Colloredo elektitis.
Colloredo estis lerta kaj saĝa diplomato kaj parolis plurajn lingvojn. Li estis bona kaj preskaŭ avara
Kun Colloredo komenciĝis nova epoko por Salcburgo karakterizita per: klerismo, ŝtata kontrolo pri ekleziaĵoj, fiskismo/ĉambrismo, policaj kontroloj, kolapso de la mezepoka mondo danke al la ideoj de la [[Franca Revolucio]] kaj la militoj de [[Napoleono Bonaparte]]. Estante en favoro de febronianismaj ideoj Colloredoj partoprenis la kunvenon de episkopoj en [[Bad Ems]] ''(Emser Punktationen)'' en 1782 por plifortigi episkopan memstarecon kontraŭ troo da centralismo fare de la Sankta Seĝo. En cirkulero publikigita en la sama jaro li prezentis sian reformprogramon: li malpliigis la nombron de la monakoj, nuligis ĉiujn fratiojn kaj plimultigis la animzorgadejojn. Li plialtrangigis la elementan instruadon, zorgis pri alta nivelo en la universitata instruado kaj sendis multajn salcburgianojn por lerni eksterlanden. Por la arto li ne tiom okupiĝis. Por
En la {{dato|1|10|1800}} Colloredo forlasis sian rezidejon salcburgan pro la alproksimiĝantaj francoj kaj reiris [[Vieno]]n tra [[Brunno]]. En la {{dato|11|2|1803}} li rezignis pri la sekulara povo de la salcburgaj ĉefepiskopoj, tiel li estis la lasta suverena [[princepiskopo|eklezia princo]] de Salcburgo.
| |||